Уберагчы сябе, пазбегнуць чаго‑н. (непрыемнага, небяспечнага, непажаданага). Фельчар загаварыў пра тыфус, пачаў тлумачыць жанчынам, як ад яго можна ўберагчыся.Галавач.[Алешын:] Прынёс ты вызваленне, ды не ўбярогся толькі сам.Бачыла.Тыя з падпальшчыкаў, якія ўберагліся ад арышту, хаваліся, дзе хто мог.Новікаў.// Унікнуць чаго‑н. [Паэт] ўбярогся і ад схемы, якая адмоўна сказалася на паэме «Аманал».Клімковіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фанаты́чны, ‑ая, ‑ае.
Уласцівы фанатыку, прасякнуты фанатызмам. Алік зразумеў, што мастацтва, музыка, спорт — гэта не яго стыхія, бо там трэба фанатычная бязлітаснасць да сябе.Быкаў.Сягоння.. нас не можа не здзіўляць гэткая высокая і шматгранная таленавітасць Уладзіслава Галубка, гэткая фанатычная адданасць яго мастацтву тэатра, мастацтву глыбока народнаму.«Маладосць».// Які дзейнічае, думае, як фанатык. Па аскетычнай сухасці, што ішла ад .. вачэй [жанчыны], і па паводзінах я адразу разгадаў у ёй фанатычную каталічку.Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
1. Хвастаць сябе (звычайна венікам у лазні). Мыліся ў .. [лазні] усе з канторы, нават сам Унук — любіў хвастацца з рабочымі на палку аж двума венікамі.Пташнікаў.Каля прылазніка гнуткі бярэзнік — Венік на месцы вяжы ды хвашчыся.Танк.
2. Сцёбаць адзін аднаго. — Вунь на святога Юр’я, як бацюшка свянцонаю вадою гавяду акр[апля]ў, дык бабы як пачалі дзеркачамі хвастацца — усякая хацела першай сваю карову падагнаць.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хры́плы, ‑ая, ‑ае.
1. Які перарываецца хрыпеннем; сіплы. Хрыплы смех. □ Раскатамі грымеў, скаланаючы паветра, нізкі хрыплы бас старога аленя, зліваючыся ў адзін хор з высокімі і звонкімі галасамі маладзейшых.В. Вольскі.Нечакана я пачуў недалёка ад сябе хрыплы, старэчы кашаль і павольна-ціхае мармытанне.Нікановіч.
3. Які ўтварае сіплыя, нячыстага тону гукі. Крумкае хрыплы крук.Барадулін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ху́таць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.
Старанна ўхутваць у што‑н., добра ўкрываць чым‑н. [Ірына] прыціскала да сябе дзіця, хутала яго ў старую коўдрачку, сагравала сваім дыханнем.Лынькоў.Рэдкія пешаходы хуталі галовы ў настаўленыя каўняры — вуліцы пранізваў студзеньскі вецер.Васілевіч./уперан.ужыв.Цішыня плыла з усходу, з лесу, разам з хмарамі і сонцам, і хутала сабою загуменне і шырокае поле.Пташнікаў.Свецяць зоры, і цёмны змрок хутае дрымоту.Каваль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
skupiać
незак.
1. канцэнтраваць; засяроджваць; збіраць;
skupiać uwagę na czym — засяроджваць увагу на чым;
skupiać na sobie uwagę — прывабліваць (прыцягваць) да сябе ўвагу;
2. аб’ядноўваць; яднаць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zagubiony
zagubion|y
1. згублены; закінуты;
~a wyspa — закінуты востраў;
rzeczy ~e — згубленыя рэчы;
2. разгублены;
czuł się ~y — ён адчуваў сябе разгубленым; ён адчуваў разгубленасць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ujmować
незак.
1. браць, хапаць;
2. выяўляць, выражаць;
ujmować myśli w słowa — выражаць думкі словамі;
3. выклікаць прыхільнасць да сябе; схіляць на свой бок;
4. адбаўляць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
pchać
незак.
1. пхаць; штурхаць;
”pchać” — “ад сябе” (надпіс на дзвярах);
2. засоўваць;
3. пасылаць;
pchać nos w nie swoje sprawy — лезці не ў свае справы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Ruck
m -s, -e штуршо́к;
mit éinem ~ адны́м ма́хам;
sich éinen ~ gében* узя́ць сябе́ ў ру́кі;
mit ~ und Zuck спры́тна, ху́тка;
der Sáche éinen ~ gében* паско́рыць [зру́шыць з ме́сца] спра́ву
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)