рапара́цыя, ‑і, ж.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. рапараваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раска́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расказваць — расказаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расканапа́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расканапачваць — расканапаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскарчо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. раскарчоўваць — раскарчаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскіда́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. раскідаць — раскідаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскі́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. раскідваць — раскі́даць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскле́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расклейваць — расклеіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расклёпванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расклёпваць — раскляпаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расклёшванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расклёшваць — расклёшыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раско́лванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расколваць — раскалоць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)