разно́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разношваць — разнасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разраза́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разразаць — разрэзаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разраста́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разрастацца — разрасціся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разро́бліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разробліваць — разрабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разрэ́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разрэджваць — разрэдзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разрэ́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разрэзваць — разрэзаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разу́мнічанне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. разумнічаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разупэ́ўніванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разупэўніваць — разупэўніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разы́грыванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разыгрываць — разыграць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раз’я́трыванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. раз’ятрываць — раз’ятрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)