разгіна́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разгінаць — разагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разграба́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разграбаць — разгрэбці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгрыза́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разгрызаць — разгрызці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздзіра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. раздзіраць — разадраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздо́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. раздойваць — раздаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разжо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разжоўваць — разжаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разліва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разліваць — разліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разліне́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разлінейваць — разлінеіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разло́мванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разломваць — разламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разло́мліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разломліваць — разламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)