рассячэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рассячы, рассекчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

растасо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. растасоўваць — растасаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расто́птванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. растоптваць — растаптаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

растраса́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. растрасаць — растрэсці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

растрэ́сванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. растрэсваць — растрэсці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

растрэ́скванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. растрэсквацца — растрэскацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

растушо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. растушоўваць — растушаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расфарбо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расфарбоўваць — расфарбаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расфасо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расфасоўваць — расфасаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расху́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расхутваць — расхутаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)