расскуба́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расскубаць — расскубці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассна́шчванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расснашчваць — расснасціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рассоўваць — рассунуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расстава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расставацца — расстацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расстрыжэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расстрыгаць — расстрыгчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расстрэ́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расстрэльваць — расстраляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассусо́льванне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. рассусольваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассыпа́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рассыпа́ць — рассы́паць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассыса́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рассысаць — разассаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассява́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рассяваць — рассеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)