прыціска́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыціскаць — прыціснуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыці́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыцішваць — прыцішыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыча́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прычальваць — прычаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прычэ́пліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прычэпліваць — прычапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прышпі́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прышпільваць — прышпіліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прышыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прышываць — прышыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разаграва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разаграваць — разагрэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разбаўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разбаўляць — разбавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разблы́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разблытваць — разблытаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разбуха́нне, ‑я, н.

Працэс паводле знач. дзеясл. разбухаць — разбухнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)