імуніза́цыя
(ад лац. immunis = свабодны ад чаго-н.)
стварэнне штучнага імунітэту ў чалавека і жывёл супраць заразных хвароб.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
індывідуаліза́цыя
(фр. individualisation, ад лац. individuum = непадзельнае, асобіна)
працэс стварэння чаго-н. індывідуальнага, своеасаблівага, не падобнага на іншае.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
навярну́ць, ‑вярну, ‑вернеш, ‑верне; зак.
1. каго-што чым. Палажыць што‑н. цяжкае паверх чаго‑н. Навярнуць камень на дошкі. Навярнуць ламачча бервяном.
2. чаго. Налажыць, накідаць многа чаго‑н.; наваліць. Навярнуць гару камення. □ Здорава фрыцы партызан баяліся — зямлі болей як у два метры навярнулі [да сцяны хаты]. Савіцкі.
3. пераважна безас. чаго. Намесці, нагнаць у вялікай колькасці. За ноч навярнула гурбы снегу.
4. што. Нахіліць, схіліць у які‑н. бок. Навярнуць слупы.
5. перан.; каго на што. Разм. Прыахвоціць да чаго‑н. Навярнуць на рыбалоўства.
6. чаго і без дап. Разм. Нагаварыць на каго‑н. няпраўды; наплесці. [Матка:] — Навярнуў [нехта] такога, што страх слухаць! На хлопца, які век птушаняці не зачапіў! Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адахво́ціць, ‑ахвочу, ‑ахвоціш, ‑ахвоціць; зак., каго.
Прымусіць адвыкнуць ад чаго‑н.; адвучыць, выклікаць неахвоту да чаго‑н.; адбіць ахвоту хадзіць, рабіць што‑н., мець зносіны з кім‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наба́яць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.
Разм.
1. Сказаць, расказаць што‑н., нагаварыць многа чаго‑н.
2. Расказаць казку, байку або многа казак, баек. Набаяць баек.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наве́шаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
Павесіць, навесіць на што‑н. вялікую колькасць чаго‑н. Васіль стаяў, глядзеў і думаў, што Лескавец залішне многа навешаў усюды ліхтароў. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
навыскуба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
Выскубаючы, нарваць вялікую колькасць чаго‑н. Навыскубаць пуху. □ — Дзе ты навыскубала столькі мурагу? — накінуўся Моніч на Ярыну, пнуўшы нагою ў сяннік. Бажко.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
надкле́іць, ‑клею, ‑клеіш, ‑клеіць; зак., што.
Зрабіць даўжэйшым, прыклеіўшы што‑н. да чаго‑н. Надклеіць ліст паперы. // Прыклеіць што‑н. да чаго‑н. Надклеіць палоску паперы да ліста.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нажа́ць, ‑жну, ‑жнеш, ‑жне; ‑жнём, ‑жняце; зак., чаго.
Зжаць нейкую колькасць чаго‑н. Нажаць капу жыта. □ Толькі канчаючы работу, людзі заўважылі, як страшэнна многа яны пажалі збажыны. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
напланава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што і чаго.
Разм. Запланаваць нейкую колькасць чаго‑н. Напланаваць работы. □ — Ты мне зубы не загаварвай. Скажы, што ты там яшчэ напланаваў. Няхай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)