распу́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. распуджваць — распудзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распуха́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. распухаць — распухнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распы́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. распыльваць — распыліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распы́рскванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. распырскваць — распырскаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распява́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. распяваць — распець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распяка́нне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. распякаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распяра́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. распяразваць — расперазаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распяча́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. распячатваць — распячатаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расса́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рассаджваць — рассадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассарто́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рассартоўваць — рассартаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)