first​2 [fɜ:st] adv.

1. спача́тку;

Do this first. Спачатку зрабі гэта.

2. упершыню́;

I’ve loved you since I first saw you. Я пакахаў вас з таго моманту, як упершыню ўбачыў.

♦

at first спача́тку;

first of all перш за ўсё;

first and foremost найпе́рш

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

c/o (пісьмовае скар. ад care of) (ставіцца на паштовых адпраўленнях перад адрасам, калі карэспандэнцыя накіравана па месцы часовага пражывання) на а́драс каго́-н., праз каго́-н.;

Send it to John Smith c/o Jane Smith. Пашліце гэта Джону Сміту на адрас Джэйн Сміт.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ва́жность

1. (значительность) ва́жнасць, -ці ж.;

э́то де́ло вели́кой ва́жности гэ́та спра́ва вялі́кай ва́жнасці;

2. (горделивость) ва́жнасць, -ці ж.; (солидность) пава́жнасць, -ці ж.;

говори́ть с ва́жностью гавары́ць з ва́жнасцю (з пава́жнасцю);

◊

э́ка ва́жность така́я ва́жнасць;

велика́ ва́жность вялі́кая ва́жнасць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

туда́-сюда́ разг.

1. нареч. (в ту и другую сторону) туды́-сюды́;

посмотре́ть туда́-сюда́ паглядзе́ць туды́-сюды́;

2. безл., в знач. сказ. (сойдёт, ничего) сяк-та́к, сюды́-туды́;

э́то ещё туда́-сюда́ гэ́та яшчэ́ сяк-та́к (сюды́-туды́).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

значы́ць несов., разг.: каро́ва з. коро́ва пе́ред отёлом

зна́чыць II

1. несов. (иметь смысл, значение) зна́чить;

што гэ́та з.? — что э́то зна́чит?

2. вводн. сл., разг. зна́чит; сле́довательно;

3. в знач. союза ита́к, сле́довательно; по-э́тому;

◊ нічо́га не з. — ничего́ не зна́чит

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

перспекты́ва ж., в разн. знач. перспекти́ва;

у ~ве гэ́та ме́ла і́ншы вы́гляд — в перспекти́ве э́то име́ло ино́й вид;

зако́ны ~вы — зако́ны перспекти́вы;

адсу́тнасць ~вы — отсу́тствие перспекти́вы;

~вы на ўраджа́й — перспекти́вы на урожа́й;

перспекты́ва праве́сці ле́та на мо́ры — перспекти́ва прове́сти ле́то на́ море

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Га́рнец ’гарнец’ (БРС, Сцяшк., Касп., Бяльк., Шат., Сл. паўн.-зах.). Рус. га́рнец, укр. га́рнець. Запазычанне з польск. garniec ’тс’ (а гэта вытворнае ад *gъrnъ; гл. Слаўскі, 1, 260). Ст.-бел. кгарнецъ, гарнецъ вядома з XVI ст. (гл. Булыка, Запазыч., 147). Параўн. га́рац, га́рчык.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ґа́рштва ’гваздзік’ (Сл. паўн.-зах.). Сл. паўн.-зах. у гэтым значэнні прыводзіць таксама ґа́шта, ґа́штва і да ґа́шта прыводзіцца літ. крыніца góštauta ’тс’. Але форма гэта не зусім падыходзіць у якасці першакрыніцы. Параўн. лепш літ. gar̃štis, garšvà; да гэтых назваў гл. Фрэнкель, 138.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Га́ўбіца ’гаўбіца’ (БРС). Рус. га́убица ’тс’ (раней і гоубица), укр. га́убиця. Фасмер (1, 397) мяркуе, што гэта запазычанне з ням. Haubitze ’тс’. Шанскі (1, Г, 38–39) мяркуе, што непасрэдна слова было ўзята з польск. haubica (так і ў Слаўскага, 1, 411).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Грузд ’назва грыба грузд’. Параўн. рус. груздь, грузд, укр. груздь. Усх.-слав. (*gruzdь, *gruzdъ) назва прасл. характару. Лічыцца роднасным словам з *grǫda, *gruda (гл. града́). Гэта назва грыба з’яўляецца выключна славянскай. Гл. Трубачоў, Эт. сл., 7, 158. Параўн. яшчэ Фасмер, 1, 463–464.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)