гарэ́м

(тур. harem, ад ар. harām = забароненае месца)

1) жаночая палавіна дома ў мусульман;

2) жонкі і наложніцы багатага мусульманіна;

3) група самак вакол аднаго самца ў перыяд спаравання ў палігамных жывёл.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

эвакуа́цыя

(п.-лац. evacuatio = апаражненне)

вываз насельніцтва, устаноў, прадпрыемстваў, маёмасці з мясцовасці, якую можа захапіць вораг або якой пагражае стыхійнае бедства, а таксама вываз раненых, хворых і матэрыяльных каштоўнасцей з месца баёў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Raum

m -(e)s, Räume

1) прасто́ра, абша́р

2) ме́сца, памяшка́нне

3) аб’ём, ёмістасць

4) кабі́на, пако́й

5) раён, мясцо́васць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Vórtritt

m -(e)s (vor D) перава́га, першынство́ (перад кім-н.)

j-m den ~ lássen* — уступі́ць пе́ршае ме́сца [першынство́] каму́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Lücke

f -, -n

1) пусто́е ме́сца

2) адту́ліна

éine ~ réißen* — прабіва́ць адту́ліну; прычыня́ць шко́ду

3) pl хі́бы, прага́лы (у ведах)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

konkurować

незак.

1. кніжн. змагацца; спаборнічаць; канкурыраваць;

konkurować o pierwsze miejsce — змагацца (спаборнічаць) за першае месца;

2. уст. дамагацца рукі; сватацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

urodzenie

urodzeni|e

н. нараджэнне;

data (miejsce) ~a — дата (месца) нараджэння;

akt ~a — пасведчанне аб нараджэнні;

od ~a — з (ад) нараджэння

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Валішча 1 ’ўпаўшае струхлелае дрэва’ (КСТ). Да валіць 1.

Валішча 2 ’месца, дзе робяць, валяць лес’ (КТС, КЭС, Мат. Гом.). Да валіць 1. Параўн. папялішча, іржышча.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Закля́ва ’завадзь’ (Сл. паўн.-зах.). Няясна. Магчыма, ад закла з суф. ‑ʼава (параўн. качава ’месца, дзе качаўся конь’, Сцяцко, Афікс. наз., 34), але што выражае суфікс?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мутва́ ’канаўка з вадой, азярына’ (нараўл., Яшк.). Да мут (гл.). Аб суфіксе ‑ва гл. Сцяцко, Афікс. наз., 202. Сюды ж мутвіца ’рыбалоўнае месца, заліў’ (Нас. АУ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)