ску́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго-што.

1. Сабраць у адно месца, стоўпіць. Скучыць авечак на пашы.

2. Размясціць каго‑, што‑н. на невялікай плошчы блізка адзін ад аднаго (звычайна ў вялікай колькасці). Скучыць будынкі. Скучыць машыны на плошчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)