пру́гкасць, ‑і, ж.

1. Якасць і ўласцівасць пругкага. Марозік трошкі падбяліў платы на агародах, падаў пругкасць траве на ўзмежках і на выгане. Кулакоўскі.

2. Спец. Уласцівасць цела ўзнаўляць сваю першапачатковую форму і аб’ём пасля спынення дзеяння па яго якой‑н. сілы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэкардсме́нства, ‑а, н.

Празмернае імкненне да рэкордаў; захапленне рэкордамі. Другі конкурс шмат новага даў у параўнанні з першым. Калі ў першым былі адзнакі пэўнага рэкардсменства, дык у другім разгарнулася барацьба за якасць работы, за агульны рост усяго калектыву паравознікаў. Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скамяне́ласць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць і якасць скамянелага. Зандлер чакаў з пагрозлівай скамянеласцю на.. твары, доўга марудзіць не выпадала, і хлопец апусціўся ля яго ног. Быкаў.

2. Выкапнёвыя рэшткі арганізмаў — скамянелая жывёліна, расліна або якая‑н. частка іх. Знайсці скамянеласць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zaleta

zalet|a

ж. добрая якасць; вартасць; станоўчая рыса; перавага;

wady i ~y — недахопы (хібы) і добрыя якасці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сертыфіка́т

(фр. certificat, ад лац certus = верны + facere = рабіць)

1) пазыковае фінансавае абавязацельства дзяржавы;

2) назва аблігацый спецыяльных дзяржаўных пазык;

3) дакумент са звесткамі пра асартымент, колькасць, якасць тавару, які экспартуецца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тэмбр

(фр. timbre, ад гр. tympanon = барабан)

акустычная афарбоўка гуку голасу, музычнага інструмента, якая падаецца абертонамі, якасць, якая дазваляе адрозніваць гукі аднолькавай вышыні пры выкананні на розных інструментах або рознымі галасамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

príma

a inv найвышэ́йшай я́касці, пе́ршага гату́нку, фа́йны, цудо́ўны

~ Qualität — вышэ́йшая я́касць

das ist ja ~! — гэ́та ж цудо́ўна!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fórtpflanzen

1.

vt распаўсю́джваць

2.

(sich)

1) распаўсю́джвацца

2) біял. размнажа́цца

3) перадава́цца па спа́дчыне (пра адзнакі, якасць)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

brand​1 [brænd] n.

1. брэнд; гандлёвая ма́рка

2. гату́нак; я́касць;

Which brand of coffee do you prefer? Які гатунак кавы вам падабаецца больш?

3. асо́бны тып чаго́-н.

4. галаве́шка

5. кляймо́; таўро́

6.poet. меч

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ацэ́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. ацэньваць — ацаніць.

2. Думка, меркаванне пра якасць, годнасць, значэнне каго‑, чаго‑н. Даць ацэнку.

3. Прынятае абазначэнне ступені ведаў і паводзін вучняў; адзнака. Паставіць ацэнку. Пяцібальная сістэма ацэнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)