gallop

[ˈgæləp]

1.

n.

галёп -у m.

at a gallop — галёпам

2.

v.i.

1) бе́гчы галёпам (пра каня́)

2) ве́льмі ху́тка гавары́ць або́ чыта́ць

3.

v.t.

гнаць каня́ галёпам

speak at a gallop — гавары́ць ве́льмі ху́тка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

scan

[skæn]

v.t. (-nn-)

1) ува́жна глядзе́ць або́ прыгляда́цца да каго́-чаго́

2) зірну́ць; бе́гла прагле́дзець

3) дзялі́ць радкі ве́рша на сто́пы

4) скандава́ць

а) чыта́ць або́ рэцытава́ць верш

б) выра́зна вымаўля́ць сло́вы

5) Comput. сканава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

wiele

шмат, многа, багата;

wiele czytać — шмат чытаць;

o wiele — нашмат;

o wiele za — занадта;

o wiele za krótki — занадта кароткі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

read

[ri:d]

v., read [red], reading

1) чыта́ць

2) пака́зваць

The thermometer reads 70 degrees — Тэрмо́мэтар пака́звае 70 гра́дусаў

3) разуме́ць

read a person’s mind — чыта́ць чые́-н. ду́мкі

4) гучэ́ць

This line reads differently in the first edition — Гэ́ты радо́к гучы́ць іна́кш у пе́ршым выда́ньні

5) вычы́тваць, уклада́ць

you read too much into my statement — ты зашма́т уклада́еш у маё выка́званьне

- a well read person

- read between the lines

- I read you loud and clear

- read through

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

стихI

1. (стихотворная речь) верш, род. ве́рша м.;

разме́р стиха́ паме́р ве́рша;

2. мн. стихи́ ве́ршы, -шаў;

чита́ть стихи́ чыта́ць ве́ршы;

3. (строка стихотворения) радо́к, -дка́ м.;

4. (в библии) сціх, род. сціха́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

про́пуск м.

1. род. про́пуску в разн. знач. про́пуск;

прыпыні́ць п. — приостанови́ть про́пуск;

чыта́ць з ~камі — чита́ть с про́пусками;

наве́дваць ле́кцыі без ~каў — посеща́ть ле́кции без про́пусков;

2. род. про́пуска (документ) про́пуск;

прад’яві́ць п. — предъяви́ть про́пуск

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

гра́матны, ‑ая, ‑ае.

Які ўмее чытаць і пісаць; пісьменны. Прыедуць, бывала, сяляне з рынку, пачнуць выбіраць з воза пакункі і знойдуць вузенькія, доўгенькія лісточкі. Няграматны селянін паглядзіць на .. [лістоўкі] ды схавае ў кішэню, каб пры здарэнні паказаць чалавеку граматнаму. Колас. // Які ўмее граматычна правільна пісаць. Граматны вучань. // Граматычна правільна напісаны. Граматнае пісьмо. // перан. Які мае неабходныя веды ў якой‑н. галіне. Граматны інжынер. □ У паэзію ідзе таленавітае, літаратурна граматнае, знаёмае з тэхнікай справы пакаленне. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чы́тка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. чытаць (у 1, 2 знач.).

2. Чытанне ўголас чаго‑н. Даклад аб жыцці і творчасці Сяргея Ясеніна зрабіў адзін з крытыкаў.. Пасля даклада пачалася чытка вершаў. Хведаровіч. Аграном прыступіў да чыткі і абмеркавання прыкладнага статута сельгасарцелі. Брыль.

3. Чытанне акцёрамі п’есы па ролях (від рэпетыцыі). Чытка п’есы. □ Чыткі ў нас часта ператвараліся ў практыкаванні па акцёрскай распрацоўцы характараў герояў рамана ці аповесці. Рамановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pacierz

м. малітва, пацеры;

mówić pacierz — чытаць малітву;

umieć (znać) jak pacierz — ведаць на памяць;

jak amen w ~u — без усялякага сумнення

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

inmal

adv

1) (адзі́н) раз

2) адно́йчы, калі́сьці, аднаго́ ра́зу

auf ~ — ра́птам

nicht ~ — на́ват не

er kann nicht ~ lsen — ён на́ват чыта́ць не ўме́е

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)