Verbum

зя́цеў, ‑ева.

Які належыць зяцю. Бацька не пайшоў з вяселлем, з дачкою, у зяцеву хату. Чорны.

кожнадзённы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і штодзённы. Свавольная вавёрка дасціпна рабіла свой кожнадзённы шпацыр. Чорны.

новаадкры́ты, ‑ая, ‑ае.

Толькі што, нядаўна адкрыты. Яшчэ праз некалькі дзён пачаў працаваць новаадкрыты шпіталь. Чорны.

пабры́цца, ‑брыюся, ‑брыешся, ‑брыецца; зак.

Пабрыць сабе твар; пагаліцца. [Міхал:] — Дзе тут вады ўзяць, пабрыцца трэба. Чорны.

пазмацо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Змацаваць усё, многае. Пакуль у дарогу — трэба яшчэ пазмацоўваць [воз]. Чорны.

размашны́, ‑ая, ‑ое.

Тое, што і размашысты (у 1, 2 знач.). Жанчына ішла размашной паходкай. Чорны.

узле́сны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да узлесся, узлеску. [Тварыцкі] .. прайшоў сюды-туды паміж узлесных кустоў. Чорны.

укарчане́лы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і скарчанелы. Укарчанелыя кусты быльнягу адно трашчалі пад блішчастым жалезам. Чорны.

услу́жлівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць услужлівага. Міхалка здзівіўся такой небывалай гаспадарскай услужлівасці, нават тону яго голасу. Чорны.

харкаві́нне, ‑я, н., зб.

Разм. Тое, што і харкі. [Дворнічыха] пачынае харкаць, мокра кашляць, адплёўваць харкавінне. Чорны.