дэпута́т, -а,
1. Выбарны прадстаўнік,
2. Выбарная асоба, упаўнаважаная выконваць якія
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дэпута́т, -а,
1. Выбарны прадстаўнік,
2. Выбарная асоба, упаўнаважаная выконваць якія
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Аляксандраў (
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Новікаў М. Я. (
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
спрасці́цца, спросціцца;
Стаць больш простым, менш складаным (звычайна пра склад, структуру чаго‑н.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
анархі́ст
(ад анархія)
прыхільнік анархізму,
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
фашы́ст
(
прыхільнік фашызму,
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
мафіёзі
(
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
парламента́рый
(
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
нацыяна́л-дэмакра́т, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раско́льнік, ‑а,
1. Той, хто ўносіць раскол у якую‑н. арганізацыю, садзейнічае расколу.
2. Паслядоўнік расколу (у 4 і 5 знач.);
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)