Verbum

грабны́, ‑ая, ‑ое.

Які прыходзіць у рух судна шляхам адштурхоўвання вады. Грабны вінт.

джо́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Лёгкае кітайскае паруснае судна.

загараджа́льнік, ‑а, м.

Ваеннае судна, якое ставіць мінныя і іншыя загароды. Мінны загараджальнік.

зашвартава́цца, ‑туецца; зак.

Умацавацца ў гавані на якарах або на прывязі (пра судна).

карабе́л, ‑а, м.

Тое, што і караблебудаўнік. Карабелы спусцілі на ваду новае судна.

кінгсто́н, ‑а, м.

Клапан у падводнай частцы судна для набірання або вылівання вады.

[Ад уласн. імя.]

клі́пер, ‑а, м.

Быстраходнае марское паруснае судна, якое існавала да канца 19 ст.

[Гал. klipper.]

рассна́сціць, ‑снашчу, ‑снасціш, ‑снасціць; зак., што.

Зняць аснашчанне, аснастку (з судна). Расснасціць яхты.

састыкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Ажыццявіць стыкоўку. Састыкаваць магістраль. Састыкаваць часткі судна.

флібусцье́рскі, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які мае адносіны да флібусцьера, належыць яму. Флібусцьерскае судна.