неадшліфава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Не апрацаваны шліфоўкай. Неадшліфаванае шкельца.
2. перан. Недапрацаваны, недасканалы (пра стыль, твор і пад.). Хоць у Багушэвіча і сустракаюцца часамі нягладкія, неадшліфаваныя вершы, .. усё ж па паэтычнаму майстэрству ніхто з беларускіх паэтаў XIX ст. не можа зраўняцца з Багушэвічам. Івашын.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прасвятлі́ць, ‑святлю, ‑светліш, ‑светліць; зак., што.
1. Спец. Зрабіць светлым ці больш светлым. Прасвятліць вадкасць рзактывамі.
2. перан. Зрабіць ясным, зразумелым; высветліць. [Рыгор Данілавіч:] — Ён прасвятліў сюжэт, выраўняў стыль, павыкідаў усе падсобныя сказы. Хведаровіч. Але прасвятліць што-небудзь не ўдалося і .. [хлопцам]. Сяргей Бярозка знік бясследна... Шахавец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эпісталя́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да эпісталы (у 1 знач.). Эпісталярны стыль. // Напісаны ў форме пісем (пра літаратурны твор). Эпісталярныя раманы «Пісьмы з Францыі і Італіі» А. Герцэна, «Бедныя людзі» Ф. Дастаеўскага.
2. Які з’яўляецца сукупнасцю чыіх‑н. пісем. Эпісталярная спадчына Я. Купалы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
архітэкту́ра
(лац. architectura, ад гр. architekton = будаўнік)
1) майстэрства праектаваць і ўзводзіць будынкі;
2) характар, стыль будынка (напр. гатычная а.).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
barrelhouse
[ˈbærəlhaʊz]
n.
1) джа́завы стыль зь ве́льмі ху́ткім тэ́мпам
2) карчма́ f., шыно́к -ку́ m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
florid
[ˈflɔrɪd]
adj.
1) румя́ны, чырво́ны; шматко́лерны
a florid complexion — расчырване́лы твар
2) квяцісты, напы́шлівы (стыль)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
кни́жный кні́жны;
кни́жный магази́н кніга́рня, кні́жны магазі́н;
кни́жная пала́та кні́жная пала́та;
кни́жная по́лка кні́жная палі́ца;
кни́жный стиль кні́жны стыль;
кни́жные зна́ния кні́жныя ве́ды.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
шліфава́ць, -фу́ю, -фу́еш, -фу́е; -фу́й; -фава́ны; незак., што.
1. Апрацоўваць паверхню металу, драўніны і пад. трэннем для надання гладкасці, пэўнай формы.
2. перан. Удасканальваць, паляпшаць.
Ш. мову і стыль твора.
|| зак. адшліфава́ць, -фу́ю, -фу́еш, -фу́е; -фу́й; -фава́ны.
|| наз. шліфава́нне, -я, н. і шліфо́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.
|| прым. шліфава́льны, -ая, -ае (да 1 знач.) і шліфо́вачны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Шліфавальны станок.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
ампі́р м (мастацкі стыль) Empíre [-´pi:r] n -s; Empírestil m -(e)s; Bíedermeierstil m (у Нямеччыне ў першай палове XIX ст.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
іканапі́сны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да іканапісу. Іканапісная майстэрня. Іканапісныя школы. // Уласцівы іканапісу, характэрны для іканапісу. Іканапісны стыль царкоўнага жывапісу. Іканапісныя каноны.
2. перан. Такі, як у святога на іконе; выглядам падобны на малюнак святога. Ідуць баркалабаўскія старцы з сінявокімі хлопчыкамі празрыстай іканапіснай прыгажосці. Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)