біямеха́ніка
(ад бія- + механіка)
раздзел біяфізікі, які вывучае развіццё, будову і дзейнасць рухальнага апарату жывёл і чалавека.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
касмаго́нія
(гр. kosmogonia = паходжанне свету)
раздзел астраноміі, які вывучае паходжанне і развіццё нябесных цел і іх сістэм.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
касмало́гія
(ад космас + -логія)
вучэнне пра будову і развіццё Сусвету, а таксама раздзел астраноміі, прысвечаны гэтаму вучэнню.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
лята́ль
(лац. letalis = смяртэльны)
ген, які блакіруе развіццё палавых клетак або дарослых арганізмаў і выклікае іх гібель.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
сперматагене́з
(ад гр. sperma, -atos = семя + -генез)
развіццё мужчынскіх палавых клетак (сперматазоідаў) у семенніках чалавека і жывёл.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
удушы́ць, удушу, удушыш, удушыць; зак., каго-што.
Разм.
1. Павесіць каго‑н. [Мікіта:] — Ён яе [Марылю] у магілу загнаў... Удушыць яго мала за гэта! Брыль.
2. Сціснуўшы горла, спыніць дыханне; задушыць. // перан. Не даць развіцца чаму‑н., спыніць рознымі мерамі развіццё чаго‑н. Фашызм імкнецца ўдушыць рэвалюцыйнадэмакратычны рух народаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фарсі́раваць
(фр. forcer)
1) узмацняць, паскараць што-н. (напр. ф. развіццё прамысловасці);
2) ваен. пераадольваць водную перашкоду пад агнём праціўніка.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
По́быт 1 ’быт’ (ТСБМ). Укр. по́бут, по́бит ’тс’, рус. по́быт ’звычка’. Ад *po‑ і *bytъ. Развіццё семантыкі: ’быццё, знаходжанне’ > ’агульны ўклад і умовы існавання, быцця’. Паводле Булахава (Развіццё, 43), запазычана з украінскай. Да быт, быць (гл.).
По́быт 2 ’знаходжанне’ (ТСБМ). Ст.-укр. побытъ ’быццё’, польск., в.-луж., чэш., славац. pobyt ’знаходжанне’. Ад po‑ і *bytъ, якое ад *byti (ЭССЯ, 3, 155). Да быт, быць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
антагене́з
(ад гр. on, ontos = быццё + -генез)
індывідуальнае развіццё жывёльнага або расліннага арганізма з моманту зараджэння да смерці.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
апагамі́я
(ад апа- + -гамія)
развіццё зародка з клетак зарастка або зародкавага мяшка ў некаторых кветкавых раслін і папарацей.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)