адпе́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад адпець.

2. у знач. прым. Непапраўны, безнадзейны ў сваіх недахопах. Зноў лынды б’е, лайдак адпеты, і не збіраецца як трэба працаваць. Корбан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хаўру́с, -су м., разг.

1. това́рищество ср.; компа́ния ж.; арте́ль ж.;

2. содру́жество ср.; сою́з;

працава́ць у ~се — рабо́тать в сою́зе

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самоотве́рженно нареч. самаадда́на, самаахвя́рна;

самоотве́рженно поступа́ть самаадда́на (самаахвя́рна) рабі́ць;

самоотве́рженно боро́ться самаадда́на (самаахвя́рна) змага́цца;

самоотве́рженно рабо́тать самаадда́на (самаахвя́рна) працава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

халту́рыць

1. (дрэнна працаваць) pfúschen vi, stümpern vi;

2. (гнацца за лёгкім заробкам) léichtem Verdíenst náchjagen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

патро́ены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад патроіць.

2. у знач. прым. Большы ў тры разы. [Паўліна Цітаўна:] — Я ведаю толькі адно: выберуць — буду працаваць з патроенай энергіяй, каб апраўдаць давер’е. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жывагло́т, ‑а, М ‑лоце, м.

Разм. Драпежнік, які глытае здабычу жыўцом. // перан. Пра сквапнага, бязлітаснага прыгнятальніка. Жыў спакойна цэлы век Невядомы чалавек. Жыў багатым жываглотам, Працаваць не меў ахвоты. А. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радыёкамітэ́т, ‑а, М ‑тэце, м.

Установа, якая ведае арганізацыяй радыёвяшчальных перадач. Працаваць у радыёкамітэце. □ Аднымі людзьмі .. [Вера Адамаўна] захаплялася, з другімі сварылася, некаторым, уявіце сабе, нават пісала праз радыёкамітэт і атрымлівала адказы. Ермаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таўстабру́хі, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. З тоўстым, вялікім жыватом.

2. у знач. наз. таўстабру́хі, ‑ага, м. Зневаж. Багацей. [Габісонія:] — Я сказаў сабе: Тэафіл, досыць вандраваць па свеце, досыць працаваць на таўстабрухіх. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pot, ~u

м. пот;

zlany ~em — заліты потам;

środek na ~y — патагонны сродак;

pracować w pocie czoła — працаваць да поту; цяжка працаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ДЖУРАКУ́ЛАЎ Умаркул

(люты 1894, г. Самарканд, Узбекістан — 22.3.1973),

узбекскі майстар маст. керамікі; стваральнік школы сучаснай самаркандскай керамікі. Нар. мастак Узбекістана (1953). Фармоўцы вучыўся ў свайго бацькі Джуракула Кабулава, размалёўцы — у майстра У.Умарава з г.Гіждуван. Пачаў працаваць у 1902. Аўтар аздобленых падглазурнай размалёўкай збаноў са складаным рэльефным узорам, разнастайных пасудзін у форме птушак або драконаў, фігурак жывёл.

т. 6, с. 94

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)