plop

[plɑ:p]

1.

n.

плю́ханьне n. (асабл. у ваду́)

2.

v.

1) шлёпацца, хло́пацца, плю́хацца

2) па́даць, у ваду́ бяз плёскату

3.

adv.

бяз плёскату

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ідэ́я ж.

1. в разн. знач. иде́я;

свет ідэ́й — мир иде́й;

пану́ючыя ідэ́і — госпо́дствующие иде́и;

пада́ць ідэ́ю — пода́ть иде́ю;

і. рама́на — иде́я рома́на;

2. за́мысел м.;

і. фікс — иде́я фикс

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

swoop2 [swu:p] v. (on) па́даць уні́з; налята́ць, кі́дацца;

The eagle swooped down оn its prey. Арол стралою ўпаў на сваю здабычу;

Detectives swooped on the house at dawn. На світанку дэтэктывы знянацку наляцелі ў хату.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Перава́л: перава́ламі (ісці) (аб дажджы) ’з перапынкамі’ (чэрв., Нар. лекс., ЛА, 2). Да пера- і валіць (гл.). Параўн. паралельныя рус. валаг. перм. перева́ла ’чорная, дажджавая хмара, якая раптоўна набягае, і з яе ідзе кароткачасовы дождж’, ст.-польск. przewal ’дождж’, у якіх захоўваецца старажытная семантыка ’падаць, ісці (пра дождж)’, параўн. балг. вали́ ’падае дождж’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зво́льніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.

Часова або канчаткова вызваліць ад выканання якіх‑н. абавязкаў, звязаных з вучобай, службай і пад. Анатолю робіцца прыкра. Сапраўды, як ён мог адважыцца падаць заяву, каб яго звольнілі з завода? Асіпенка. Па вёсцы пранеслася чутка, што лесніка клікалі ў горад і звольнілі з пасады. Каваль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паэтызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.

Падаць (падаваць) у паэтычным, узнёслым выглядзе; успрыняць (успрымаць) паэтычна каго‑, што‑н. Якуб Колас паэтызуе самыя звычайныя з’явы прыроды. Казека. Багдановіч паэтызаваў перш за ўсё драмы і трагедыі сваёй сучаснасць: убачанае ім у вёсцы і горадзе, звязанае з яго роздумам над эпохай увогуле. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эфе́ктны, ‑ая, ‑ае.

Які стварае ўражанне, эфект (у 1 знач.), прыцягвае ўвагу. Паказаўшы.. [гасцям] збожжа, Марыя Захараўна запрасіла паглядзець на яе ўласныя дасягненні. — Яны не такія эфектныя, дзівосныя. Дубоўка. // Разлічаны на тое, каб стварыць эфект. Эфектны жэст. □ Дужа было б цікава падаць умоўлены знак іменна ў воўчай скуры. Дзед Талаш любіў эфектныя сцэны. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дасла́ць Ι

1. (выслаць недасланае) nchschicken vt, nchsenden* vt;

2. (падаць у пэўнае месца) schcken vt;

3. разм (паслаць для перадачы каму) schcken vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

касацы́йны юрыд Berfungs-, Kassatins-;

касацы́йны суд Berfungsgericht n -(e)s, -e, Kassatinshof m -(e)s, -höfe;

пада́ць касацы́йную ска́ргу Berfung inlegen, in die Berfung ghen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

адча́йвацца

1. (падаць духам) verzwifeln vi (у чым an D); in Verzwiflung verfllen*;

2. (адважвацца) wgen vt, riskeren vt; sich auf etw. (A) inlassen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)