чо́рны, -ая, -ае.

1. Які мае колер сажы, вугалю; проціл. белы.

Чорная фарба.

Чорная барада.

Ч. дым.

2. Цёмны, больш цёмны ў параўнанні з чым-н. больш светлым.

Ч. хлеб.

Ч. ад загару.

3. Брудны, запэцканы.

Чорныя рукі ад гразі.

4. Некваліфікаваны, які не патрабуе высокага майстэрства, часта фізічна цяжкі і брудны (пра работу).

Чорная работа.

5. Прызначаны для якіх-н. службовых ці бытавых мэт; не парадны, не галоўны.

Ч. ход.

Чорная лесвіца.

6. Не апрацаваны, чарнавы.

Ч. варыянт рукапісу.

7. перан. Нізкі, каварны, подлы.

Чорная зайздрасць.

Чорныя справы.

8. перан. Дрэнны, адмоўны.

Чорныя старонкі біяграфіі.

Ч. бок жыцця.

9. перан. Цяжкі, змрочны, беспрасветны.

Чорныя думкі.

Чорная доля.

10. перан. Крайне рэакцыйны.

Чорныя сілы.

11. У Рускай дзяржаве 14—17 стст.: цяглавы, падатковы; дзяржаўны, не прыватнаўласніцкі (гіст.).

Чорныя землі.

12. Паводле міфалагічных уяўленняў: вядзьмарскі, чарадзейскі, звязаны з нячыстай сілай.

13. Як састаўная частка некаторых заалагічных і батанічных назваў.

Чорныя парэчкі.

Чорная рабіна.

Ч. дзяцел.

○

Чорнае золата —

1) нафта;

2) каменны вугаль.

Чорная біржа (чорны рынак) — неафіцыйная біржа (рынак).

Чорная ікра — ікра асятровых рыб.

Чорная кава — моцная кава без малака і вяршкоў.

Чорны лес — лісцёвы лес, чарналессе.

Чорны шар — выбарчы шар, які азначае «супраць абрання» каго-н.

Чорныя металы — назва жалеза і яго сплаваў (сталі, чыгуну і г.д.).

◊

На чорную гадзіну (разм.) — на цяжкі час (пакінуць што-н.).

Ні чорнага ні белага (разм.) — не абазвацца, не сказаць ні слова каму-н.

Трымаць у чорным целе — сурова, строга абыходзіцца з кім-н.

У чорным святле — змрочным, непрыглядным, горш, чым на самай справе (бачыць, падаваць, паказваць і пад. што-н.).

Чорная косць (костка) (уст.) — пра людзей простага, недваранскага паходжання.

Чорны дзень (разм.) — перыяд нястачы, беднасці ў жыцці; цяжкая часіна.

Чорным па белым (разм.) — дакладна, выразна, ясна (напісана).

Як чорны вол (рабіць, працаваць; разм.) — рабіць не пакладаючы рук.

|| наз. чарната́, -ы́, ДМ -наце́, ж. і чарно́та, -ы, ДМ -но́це, ж. (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

pass

[pæs]

1.

v., passed, passed or past

1) прахо́дзіць паўз што; праяжджа́ць, міна́ць

Many people pass our house every day — Шмат людзе́й прахо́дзіць паўз на́ш до́м штодня́

The parade passed — Прайшо́ў пара́д

We passed the street — Мы прае́халі ву́ліцу

2)

а) перадава́ць, падава́ць

Read this and pass it on — Прачыта́й гэ́та і перада́й дале́й

Pass the salt, please! — Калі́ ла́ска, пада́йце соль!

б) перахо́дзіць

His farm passed to his children — Яго́ная гаспада́рка перайшла́ да дзяце́й

3) здава́ць

to pass the examination — здаць экза́мен

4)

а) прыма́ць, право́дзіць (зако́н, рэзалю́цыю)

to get a bill passed — праве́сьці законапрае́кт

б) право́дзіць, ба́віць час

We passed the days happily — Мы ве́села право́дзілі дні

5) перахо́дзіць

Water passes from a liquid to a solid state when it freezes — Вада́ перахо́дзіць з ва́дкага ста́ну ў цьвёрды, калі́ замярза́е

Money passes from person to person — Гро́шы хо́дзяць з рук у ру́кі

6) прапуска́ць

to pass an insult — не зварача́ць ува́гі на абра́зу

7) перадава́ць

to pass the ball — падава́ць мя́ч, пасава́ць

8) (у гульні́ ў ка́рты), пасава́ць

2.

n.

1) прахо́д -у m.

2) зда́ча экза́мэну без адзна́кі

3) про́пуск -у m.; бяспла́тны біле́т

4) фо́кус штукара́

5) ву́зкая даро́га, сьце́жка f., цясьні́на ў гара́х

6) пас -у m. (у гульні́ ў ка́рты)

7) informal залёты pl.

8) стан -у m., стано́вішча n., сытуа́цыя f.

Things have come to a strange pass — Спра́вы дайшлі́ да дзі́ўнага ста́ну

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

réichen

1. vt падава́ць, праця́гваць;

die Hand zum Gruß ~ віта́цца з кім-н. за руку́

◊ er kann ihm nicht das Wásser ~ перан. ≅ ён і падно́ска яго́ не ва́рты

2. vi

1) быць дастатко́вым, хапа́ць, става́ць;

séine Kraft reicht aus яму́ хапа́е сі́лы;

das Brot muss ~ хле́ба паві́нна хапі́ць

2) распасціра́цца, дастава́ць;

das Wásser reicht ihm bis an den Hals вада́ дасяга́е яму́ пад го́рла;

so weit der Hímmel reicht да са́мага гарызо́нта

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

stímmen

I

vi (für, gegen A) галасава́ць, падава́ць го́лас (за, супраць каго-н., чаго-н.)

geschlóssen ~ — галасава́ць аднаду́шна

II

vt настро́йваць (музыкальны інструмент)

j-n günstig für etw. (A) ~ — схілі́ць каго́-н. на кары́сць чаго́-н.

er ist gut [schlecht] gestímmt — ён у до́брым [дрэ́нным] настро́і

j-n zur Fréude ~ — настро́іць каго́-н. на вясёлы лад

III

vi адпавяда́ць і́сціне, быць пра́вільным [слу́шным, дакла́дным]

das stimmt — (гэ́та) пра́вільна

da stimmt étwas nicht — тут не ўсё ў пара́дку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bill

I [bɪl]

1.

n.

1) раху́нак -ку m.

2) банкно́т -у m.

a dollar bill — даляро́вы банкно́т

3) абве́стка f.

Post no bills — Не накле́йвайце абве́стак

4) сьпіс прадме́таў, інвэнта́р -у́ m.

5) тэатра́льная прагра́ма

6) зако́напрае́кт -у, біль -ю m.

7) вэ́ксаль -ю m., чэк -у m.

8) Law пісьмо́вая зая́ва ў суд, судо́вая по́зва

2.

v.t.

1) пасыла́ць раху́нак

2) уно́сіць у раху́нак

3) накле́йваць афішы, закле́йваць афі́шамі

4) абвяшча́ць, падава́ць да ве́дама

5) уно́сіць, упі́сваць у накладну́ю

•

- the bill

- foot the bill

II [bɪl]

1.

n.

дзю́ба f.

the bill of a duck — дзю́ба ка́чкі

the bill of a turtle — во́стры нос чарапа́хі

2.

v.i.

1) цалава́цца дзю́бкамі (пра галубо́ў)

2) пе́сьціцца

•

- bill and coo

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

го́лас, -су м., в разн. знач. го́лос;

удалечыні́ пачу́ўся г. — вдали́ послы́шался го́лос;

высо́кі г. — высо́кий го́лос;

рама́нс для двух галасо́ў — рома́нс для двух голосо́в;

г. кры́тыкі — го́лос кри́тики;

пра́ва ~су — пра́во го́лоса;

раша́ючы г. — реша́ющий го́лос;

○ адда́ць г. — отда́ть го́лос;

пазба́віць ~су — лиши́ть го́лоса;

стра́та галасо́ў — (в результате выборов) потеря́ голосо́в;

◊ пада́ць г. — пода́ть го́лос;

не падава́ць ~су — не подава́ть го́лоса;

г. у г. — го́лос в го́лос;

на ўвесь г. — во весь го́лос;

у адзі́н г. — в оди́н го́лос;

не сваі́м ~сам (крыча́ць) — не свои́м го́лосом (крича́ть);

крыча́ць не́мым (дурны́м) ~сам — крича́ть благи́м ма́том; реве́ть белу́гой;

павыша́ць г. — (на каго) повыша́ть го́лос (на кого);

падня́ць (узня́ць) г. — подня́ть го́лос;

пада́ць г. — пода́ть го́лос;

пада́ць г. — (за каго, што) пода́ть го́лос (за кого, что);

сарва́ць г. — сорва́ть го́лос;

магі́льны г. — моги́льный го́лос

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zúführen

1.

vt (D) падво́зіць (каго-н., што-н., каму-н., чаму-н.); падво́дзіць (каго-н. да каго-н.)

2) падава́ць (што-н. каму-н., чаму-н.); забяспе́чваць (чым-н., каго-н., што-н.); сілкава́ць (чым-н. што-н.)

3)

j-n dem Verdérben ~ — прыве́сці каго́-н. да гі́белі

die Verbrécher der Stráfe ~ — пакара́ць злачы́нцаў

4) знахо́дзіць (пакупніка каму-н.); сва́таць (каго-н. каму-н.)

2.

vi ве́сці (аб дарозе)

die Stráße führt auf den Markt zu — ву́ліца вядзе́ да ры́нка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

znak, ~u

м. знак; метка; кляймо;

znak drogowy — дарожны знак;

znak fabryczny — фабрычная марка;

znak rejestracyjny — нумарны знак (аўтамабіля);

znak rozpoznawczy — апазнавальны знак;

znak równości мат. знак роўнасці;

znak po ranie (stłuczeniu) — след ад раны;

dać znak do czego — даць знак (сігнал) да чаго;

dobry (zły) znak — добрая (дрэнная) прымета;

nie dawać ~ów życia — не падаваць прыметаў жыцця;

~i przestankowe — знакі прыпынку;

znak zapytania — пытальны знак;

być (stać) pod ~iem zapytania — быць (заставацца) пад пытаннем;

dawać się we ~i — давацца ў знакі; адчувацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

help

[help]

1.

v.

1) дапамага́ць

2) выле́чваць

The doctor helped my sore eye — Ле́кар вы́лечыў маё хво́рае во́ка

3) стры́мваць, прадухіля́ць

it can’t be helped — На гэ́та ра́ды няма́; нічо́га ня зро́біш

Can’t help it — Нічо́га не магу́ зрабі́ць

4) стры́мвацца

He can’t help yawning — Ён ня мо́жа паўстрыма́цца ад пазяха́ньня

She can’t help thinking of it — Яна́ ня мо́жа ня ду́маць пра гэ́та

5) падава́ць, частава́ць (за стало́м)

Help yourself — Бярэ́це, калі́ ла́ска са́мі

May I help you to some meat? — Ці магу́ пада́ць вам мя́са?

2.

n.

1) дапамо́га f.

2) памага́ты -ага m., памага́тая f.

3) наня́ты рабо́тнік ці рабо́тніца; служа́нка, на́ймічка f., на́йміт -а m.

4) сро́дак -ку m.; парату́нак -ку m.

•

- help down

- help into

- help off

- help oneself to

- help out

- So help me God

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

суд м

1. юрыд (установа) Gerícht n -(e)s, -e, Geríchtshof m -(e)s, -höfe; Geríchtsbehörde f -, -n;

наро́дны суд Vólksgericht n;

Міжнаро́дны суд Internationáler Geríchtshof;

суд прыся́жных Schwúrgericht n;

траце́йскі суд Schíedsgericht n, Arbitráge [-ʒə] f -, -n;

тавары́скі суд гіст Kamerádschaftsgericht n, Schíedskommission f -, -en;

вае́нна-палявы́ суд Kríegsgericht n, Stándgericht n;

выкліка́ць у суд vor Gerícht láden*;

звярну́цца ў суд den Réchtsweg beschréiten*;

падава́ць у суд на каго-н j-n verklágen, j-n geríchtlich belángen, gégen j-n geríchtlich vórgehen*;

пасяджэ́нне суда́ Geríchtssitzung f -, -en, Geríchtsverhandlung f -, -en;

узбудзі́ць спра́ву ў судзе́ éinen Prozéss ánstrengen;

2. (меркаванне) Úrteil n -(e)s, -e;

я аддаю́ гэ́та на Ваш суд ich überlásse es Ihrem Úrteil;

3. юрыд (разгляд справы) Geríchtsverhandlung f, Geríchtsverfahren n -s, -;

прыця́гваць да суда́ geríchtlich zur Verántwortung zíehen*;

адда́ць пад суд vor Gerícht stéllen, dem Gerícht übergében*;

быць пад судо́м únter Ánklage stehen*;

без суда́ і сле́дства óhne Geríchtsverfahren;

чыні́ць суд і распра́ву уст Gerícht hálten* und bestráfen, die Geríchtshoheit áusüben;

судЛі́нча Lýnchjustiz [´lynç- і ´lınʧ-] f;

суд го́нару Éhrengericht n;

◊ на няма́ й суду́ няма́ ≅ wo nichts ist, hat (selbst) der Káiser sein Recht verlóren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)