Verbum

бязверхі, ‑ая, ‑ае.

Такі, у якога няма верху, верхавіны. Бязверхая бяроза.

ваўчкі, ‑оў; адз. няма.

Травяністая расліна сямейства складанакветных з учэпістымі калючкамі.

выскрабкі, ‑бак; адз. няма.

Разм. Выскрабеныя рэшткі чаго‑н. Выскрабкі кашы.

вытапкі, ‑аў; адз. няма.

Рэшткі, што засталіся пасля вытоплівання чаго‑н.

дамалоткі, ‑так; адз. няма.

Разм. Завяршэнне малацьбы. Сёння ў калгасе дамалоткі.

двайняты, ‑нят; адз. няма.

Двое дзяцей, адначасова народжаных адной маці; блізняты.

есентукі, ‑оў; адз. няма.

Саляна-шчолачная мінеральная лячэбная вада розныя уласцівасцей.

[Ад геагр. назвы.]

жма́кі, ‑аў; адз. няма.

Разм. Тое, што і жамерыны. Канапляныя жмакі.

льянасы, ‑аў; адз. няма.

Раўніны ў Паўднёвай Амерыцы, пакрытыя травяністай расліннасцю.

[Ісп. llanos, ад llano — раўніна.]

нагавічкі, ‑чак; адз. няма.

Разм. Памянш.-ласк. да нагавіцы; дзіцячыя нагавіцы.