forceful

[ˈfɔrsfəl]

adj.

1) по́ўны сі́лы; мо́цны, магу́тны

2) дзе́йны, эфэкты́ўны, мо́цны, які́ ў сі́ле (пра зако́н); які́ ро́біць ура́жаньне, уража́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

валідо́л

(ад лац. validus = моцны + -ол)

лекавы прэпарат, здольны расшыраць сасуды і заспакойваць нервовую сістэму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ві́скі

(англ. whisky)

моцны алкагольны напітак, які атрымліваюць перагонкай зброджанага сусла, прыгатаванага са збожжавай сыравіны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

про́чный

1. (крепкий) мо́цны;

про́чная ткань мо́цная ткані́на;

2. (устойчивый, надёжный, длительный) перен. трыва́лы;

про́чный мир трыва́лы мір.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

нялю́дскі, -ая, -ае.

1. Не ўласцівы чалавеку, не характэрны для чалавека.

З лесу даносіўся страшэнны н. крык.

2. Які перавышае чалавечыя магчымасці, сілы, моцны па ступені праяўлення.

Многім давялося перанесці нялюдскія пакуты.

3. Антыгуманны, бесчалавечны; ганебны.

Нялюдская вайна.

4. Дрэнны, кепскі (разм.).

Нялюдская дарога.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

захма́рыцца ​1, ‑рылда; зак.

Зрабіцца хмарным. Неба захмарылася. / у безас. ужыв. З раніцы захмарылася, падзьмуў моцны вецер. Лось.

захма́рыцца ​2, ‑рыцца; безас. зак.

Пачаць хмарыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вятру́га, ‑і, М ‑рузе, м.

Разм. Моцны, халодны вецер. А ўзімку, калі на вуліцы лютуе вятруга, .. як добра пайсці на вячоркі ці на ігрышча. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абро́жак, ‑жка, м.

Абл. Раменьчык, які надзяецца на шыю жывёле; нашыйнік. Для Рыжыка гаспадар зрабіў будку, купіў ланцуг і пашыў моцны аброжак з гужа. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіро́ка, нескл., м.

Сухі гарачы паўднёвы або паўднёва-ўсходні вецер у Міжземнаморскім басейне. Хутка надвор’е пачало псавацца, моцны сухі сірока загнаў нас на карму. Рамановіч.

[Іт. sirocco.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слабагру́ды, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае слабыя, нездаровыя лёгкія. На выгляд [Туркевіч] быў нібы слабагруды, а калі загаварыць голасна — голас моцны і звонкі, прыемнага тэмбру. Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)