Спец. Які мае некалькі ці многа разцоў, рэжучых інструментаў (пра станкі, машыны, прыстасаванні). Шматразцовы фрэзерны станок.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спрасці́цьсов., в разн. знач. упрости́ть;
с. канстру́кцыю машы́ны — упрости́ть констру́кцию маши́ны;
с. ду́мку пісьме́нніка — упрости́ть мысль писа́теля
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
БАРАБА́Н у тэхніцы, полая дэталь або частка машыны, механізма, апарата ў форме цыліндра, конуса або шматгранніка. Барабан ёсць у складзе пад’ёмна-трансп. механізмаў (лябёдак, руднічных пад’ёмнікаў, кранаў), вярчальных печаў для награвання сыпкіх матэрыялаў, барабанна-шаравых млыноў, зернесушылак і інш. Барабанам называюць таксама некаторыя рабочыя машыны, напрыклад ачышчальны барабан для ачысткі адлівак ад пяску.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ГО́МЕЛЬСКІ ДАРО́ЖНА-БУДАЎНІ́ЧЫ ТЭ́ХНІКУМ.
Засн. ў Гомелі ў 1930. Спецыяльнасці (1996/97 навуч.г.): архітэктура; прамысл. і грамадз.буд-ва; машыны і абсталяванне дарожнага комплексу; буд-ва дарог і трансп. аб’ектаў; тэхн. эксплуатацыя трансп. сродкаў; выліч, машыны, сістэмы і сеткі; камерцыйная дзейнасць. Прымае асоб з базавай і сярэдняй адукацыяй. Навучанне дзённае і завочнае.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Béifahrer
m -s, - другі́ шафёр (машыны, аўтобуса); пасажы́р, які́ сядзі́ць по́бач з вадзі́целем
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
interchange2[ˌɪntəˈtʃeɪndʒ]v.
1. абме́ньвацца;
interchange ideas абме́ньвацца ду́мкамі
2. перастаўля́ць;
interchange the front and rear tyres of a car перастаўля́ць пярэ́днія і за́днія шы́ны машы́ны
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
падлама́цца, ‑ломіцца; зак.
Зламацца, надламацца знізу. Ножка крэсла падламалася. □ Крылы [лебедзя] урэшце падламаліся, Галава ў ваду апусцілася.Багдановіч.// Падагнуцца ад слабасці, стомы і інш. (звычайна пра ногі). Лежачы ў кювеце, .. [Галя] бачыла, як гарэлі машыны, бачыла, як у аднаго салдата, што адбягаў ад машыны, падламаліся ногі, і ён упаў на брук.Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абмежава́льнік, ‑а, м.
Спец. Прылада, якая робіць немагчымай работу машыны, устаноўкі за межамі паказаных велічынь. Сашнікі сеялак абсталяваны абмежавальнікамі глыбіні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
клавіяту́ра, ‑ы, ж.
1. Увесь рад клавішаў у клавішных музычных інструментах.
2. Сукупнасць клавішаў якога‑н. механізма. Клавіятура лічыльнай машыны.
[Ад лац. clavis — ключ.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падліко́вы, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да падліку. Падліковая аперацыя.// Які служыць, прызначаны для падліку, вылічэння. Падліковая камісія. Падліковыя машыны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)