заве́зці, ‑вязу, ‑вязеш, ‑вязе; ‑вязём, ‑везяце; пр. завёз, ‑везла; зак., каго-што.
1. Везучы, даставіць куды‑н.; адвезці. Запрог Алесь калгаснага каня і завёз Андрэя на станцыю. Васілевіч. // Адвезці далёка або не туды, куды трэба; звезці. Завезці на край свету. Завёз невядома куды.
2. Прывезці, даставіць куды‑н. Завезці тавары ў магазін. // Прывезці адкуль‑н. здалёку, закупіўшы, набыўшы і пад. Янотападобнага сабаку на Беларусь завезлі ў 1936 г. з Далёкага Усходу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыкры́ць сов., в разн. знач. прикры́ть;
снег ~ры́ў зямлю́ — снег прикры́л зе́млю;
п. сало́май — прикры́ть соло́мой;
п. свае́ недахо́пы — прикры́ть свои́ недоста́тки;
п. адступле́нне — прикры́ть отступле́ние;
п. магазі́н — прикры́ть магази́н
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
кааператы́ў м
1. (арганізацыя) Genóssenschaft f -, -en;
спажыве́цкі кааператы́ў Konsúmgenossenschaft f, Konsúmverein m -s, -e; Konsúm m -s, -s;
жыллёва-будаўні́чы кааператы́ў Wóhnungsbaugenośsenschaft f;
2. (магазін) Konsúmladen m -s, -läden, Konsúm [Kónsum] m -s, -s
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
писчебума́жный
1. (связанный с изготовлением писчей бумаги) папяро́вы;
писчебума́жная фа́брика папяро́вая фа́брыка, уст. папе́рня;
писчебума́жное произво́дство папяро́вая вытво́рчасць;
2. (связанный с принадлежностями для письма) уст. пісьмо́вы;
писчебума́жный магази́н магазі́н пісьмо́вых тава́раў.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
поде́ржанный
1. прич. патрыма́ны;
2. прил. патрыма́ны; (бывший в употреблении) ужыва́ны; (поношенный) но́шаны; (старый) стары́;
магази́н поде́ржанных веще́й магазі́н ужыва́ных (стары́х) рэ́чаў;
поде́ржанное пальто́ пано́шанае паліто́;
поде́ржанная кни́га патрыма́ная (ужыва́ная) кні́га.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
фрукто́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да фрукта, фруктаў (у 1 знач.); уласцівы фрукту. Фруктовы сезон. Фруктовы пах. // Прызначаны для гандлю фруктамі. Фруктовы магазін.
2. Які дае фрукты, з фруктамі. Фруктовыя дрэвы. // Які складаецца з дрэў або кустоў, што даюць плады. Фруктовы сад.
3. Прыгатаваны з фруктаў. Фруктовае марожанае. □ На століках — фруктовая вада, яблыкі ў вазах, цукеркі. Савіцкі. А яшчэ ўсіх пачаставала [маці] цукеркамі-падушачкамі з фруктовай начынкай, якія вельмі любіла Васілінка. Ус.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ца́цачны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да цацкі, цацак. Цацачны магазін. Цацачны майстар.
2. Які з’яўляецца цацкай, прызначаецца для гульні. Цацачныя салдацікі. Цацачны конь. □ Учора, калі я вяртаўся з завода, дзяўчынка, што перабягала перада мною вуліцу, рассыпала чарніцы — яна некуды несла іх у плеценым цацачным кошыку. Сачанка. // Вельмі маленькі, падобны на цацку. Мы абышлі кругом, агледзелі розныя цацачныя фігуркі грознага Буды, розныя карабкі, хвасты, анучкі, што маюць тут нейкі сэнс. Лось.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ювелі́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да прадметаў мастацтва і ўпрыгожанняў з каштоўных металаў і камянёў, да іх вырабу, продажу і пад. Ювелірныя вырабы. Ювелірная майстэрня. Ювелірны магазін.
2. перан. Тонкі, дасканалы; такі, як у ювеліра. Ювелірная работа. Ювелірная дасканаласць. // Умела і старанна апрацаваны (пра часткі, дэталі чаго‑н. і пад.).
•••
Ювелірнае мастацтва — від дэкаратыўнага прыкладнога мастацтва, звязанага з вырабам упрыгожанняў, прадметаў быту з каштоўных металаў у спалучэнні з каштоўнымі камянямі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адско́чыць, -чу, -чыш, -чыць; зак.
1. Скачком аддаліцца ад каго-, чаго-н.
А. ад дзвярэй.
2. Стукнуўшыся аб што-н., адляцець.
Мячык адскочыў ад сцяны.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Адбіцца, адляцець, адламацца (разм.).
Адскочыла ручка ў збане.
4. Адлучыцца на кароткі час (разм.).
А. у магазін на хвілінку.
|| незак. адско́кваць, -аю, -аеш, -ае (да 1,2 і 4 знач.) і адска́кваць, -аю, -аеш, -ае (да 1, 2 і 4 знач.).
|| наз. адско́кванне, -я, н. (да 1, 2 і 4 знач.), адска́кванне, -я, н. (да 1, 2 і 4 знач.) і адско́к, -у, м. (да 1 і 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
злётаць сов.
1. (куда-л. и обратно) слета́ть;
з. на самалёце ў Маскву́ — слета́ть на самолёте в Москву́;
2. разг. (быстро сходить) слета́ть, сбе́гать;
з. у магазі́н — слета́ть (сбе́гать) в магази́н
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)