антэклі́за

(ад лац. ante = перад + гр. klisis = нахіл)

шырокае пакатае падняцце слаёў зямной кары ў межах платформ.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

апра́ксія

(гр. apraksia = бяздзейнасць)

парушэнне здольнасці выконваць мэтанакіраваныя рухі ў выніку паражэння пэўных аддзелаў кары галаўнога мозга.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

бластэ́нія

(н.-лац. blastenia)

накіпны сумчаты лішайнік сям. целасхіставых, які расце на кары старых дрэў, пераважна лісцевых.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

вадо́зны

(лац. vadosus = неглыбокі);

в-ыя воды — падземныя воды атмасфернага паходжання або ўтвораныя ў межах зямной кары.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

інфлюа́цыя

(ад лац. influere = улівацца, пранікаць)

пранікненне паверхневых водаў праз трэшчыны і варонкі ў тоўшчу зямной кары.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

крато́н​2

(гр. kratos = сіла, моц)

кансалідаваны ўчастак кантынентальнай зямной кары, які не адчувае значных складачных дэфармацый.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ксанто́рыя

(н.-лац. xanthoria)

ліставаты сумчаты лішайнік сям. целасхіставых, які трапляецца на кары дрэў, апрацаванай драўніне, камянях.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

эве́рнія

(н.-лац. evernia)

кусцісты сумчаты лішайнік сям. усніевых, які расце на кары дрэў, аголенай драўніне, глебе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Насланнё ’насланне, навядзенне чарадзейнай сілаю’ (Нас.) ’нашэсце’, ’пра таго, хто ў вялікай колькасці з’яўляецца дзе-небудзь, несучы шкоду’ (полац., Нар. лекс.), ’бяда, гора, няўдача, няшчасце’ (бялын., Янк. Мат.), ’напасць’ (Яруш.), насла́нне ’непрыемнасці, беды, няўдачы, хібы ў справах, усё, што з’яўляецца як бы насланым, пасланым у якасці кары злой сілай’ (Гарэц.), ’эпілепсія’, ’ачмурэнне’: bo czort u jeho nasłany (Пятк. 2, 209). Да насла́ць ’паслаць’, гл. слаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

assess

[əˈses]

v.t.

1) ацэ́ньваць

2) вызнача́ць су́му (пада́тку, ка́ры); абліча́ць, ацэ́ньваць

Damages have been assessed at $2000 — Шко́да была́ ацэ́неная на дзьве ты́сячы даля́раў

3) вызнача́ць ва́ртасьць

4) абмярко́ўваць

to assess a situation — абмеркава́ць сытуа́цыю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)