заста́віць I сов.

1. (занять чем-л. место) заста́вить; уста́вить;

з. пако́й мэ́бляй — заста́вить (уста́вить) ко́мнату ме́белью;

з. стол ядо́й — уста́вить (заста́вить) стол едо́й;

2. загороди́ть; заста́вить;

з. дзве́ры ша́фай — загороди́ть (заста́вить) дверь шка́фом;

3. (что-л. за что-л.) поста́вить;

з. ло́жак за шы́рму — поста́вить крова́ть за ши́рму;

4. загромозди́ть;

з. прахо́д скры́нкамі — загромозди́ть прохо́д я́щиками

заста́віць II сов. (принудить, обязать) заста́вить;

з. чака́ць — заста́вить ждать;

з. працава́ць — заста́вить рабо́тать;

заста́ў ду́рня бо́гу малі́цца, дык ён і лоб разаб’е́посл. заста́вь дурака́ бо́гу моли́ться — он и лоб расшибёт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

паблы́таць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Зблытаць, пераблытаць.

П. дрот.

2. Прыняць адно за другое.

Я гэта ні з чым не паблытаю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

срэ́бранік, -а, мн. -і, -аў, м.

Тое, што і сярэбранік¹.

За трыццаць срэбранікаў прадаць каго-што (высок., пагард.) — прадаць з нізкіх меркаванняў карыслівых інтарэсаў [літаральна за 30 сярэбраных манет — цана здрадніцтва біблейскага Іуды].

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

чаргава́ць, -гу́ю, -гу́еш, -гу́е; -гу́й; незак., каго-што.

Паслядоўна зменьваць адно другім, размяшчаць адно за адным.

Ч. работу з адпачынкам.

|| наз. чаргава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зза́ду

1. нареч. (где) позади́, сза́ди; назади́;

ён сядзе́ў далёка з. — он сиде́л далеко́ позади́;

2. нареч. (откуда) сза́ди;

напа́сці з. — напа́сть сза́ди;

3. в знач. предлога с род. поза́ди, сза́ди; за (кем, чем);

ён ішо́ў з. во́за — он шёл позади́ (сза́ди) во́за, он шёл за во́зом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

па́зуха, -і, ДМ -зусе, мн. -і, -зух, ж.

1. Прастора паміж грудзямі і адзеннем, што прылягае да іх.

Трымаць што-н. за пазухай.

Дастаць з-за пазухі.

2. Поласць у асобных органах цела (спец.).

Запаленне лобных пазух.

|| прым. па́зушны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

wgen

prp (G) з прычы́ны, з-за, дзя́куючы, дзе́ля

nserer Frundschaft ~ — дзе́ля на́шай дру́жбы

sich ~ sines Benhmens entschldigen — прасі́ць прабачэ́ння за свае́ паво́дзіны

~ schlchten Wtters — з-за дрэ́ннага надво́р’я

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

засу́нуць сов.

1. (поместить под что-л., внутрь чего-л.) засу́нуть, задви́нуть;

з. сяке́ру за по́яс — засу́нуть топо́р за по́яс;

з. шуфля́ду стала́ — засу́нуть (задви́нуть) я́щик стола́;

2. (закрыть задвижкой) задви́нуть, запере́ть;

3. (вложить, запрятать внутрь) засу́нуть, всу́нуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

nasamprzód

з самага пачатку; перш за ўсё; перш-наперш

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

минова́ние / по минова́нии канц. калі́ міне́, (о прошлом) калі́ міну́ў;

за минова́нием таму́ што (з прычы́ны таго́ што) міну́ў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)