tackle2 [ˈtækl] v.
1. займа́цца (чым-н.);
tackle a problem бра́цца за прабле́му
2. sport перахо́пліваць мяч, блакірава́ць мяч
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
coach3 [kəʊtʃ] v.
1. infml нашпіго́ўваць/наця́гваць да экза́мена, рэпеці́раваць
2. займа́цца з рэпеты́тарам
3. трэнірава́ць, рыхтава́ць да спабо́рніцтваў
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
buccaneer
[,bʌkəˈnɪr]
1.
n.
піра́т -а m.
2.
v.i.
займа́цца мо́рскім рабу́нкам, быць піра́там
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
раздружы́цца, ‑дружуся, ‑дружышся, ‑дружыцца; зак.
Разм. Спыніць, перарваць сваю дружбу з кім‑н. // перан. Страціць прыхільнасць да чаго‑н., перастаць займацца чым‑н. Раздружыцца з кнігамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
politisíeren
vi разважа́ць на паліты́чныя тэ́мы, займа́цца палі́тыкай
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
schústern
vi
1) займа́цца шаве́цтвам
2) дрэ́нна працава́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
prostituíeren
1.
vt прастытуі́раваць
2.
(sich) займа́цца праcтыту́цыяй
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Выклада́ць ’вучыць, займацца педагагічнай дзейнасцю’ (БРС, Гарэц., Яруш., Касп.), ’вымаць’ (БРС, Нас., Гарэц.), ’выказваць (думку), тлумачыць’ (БРС, Нас., Гарэц., Яруш.); ’кастрыраваць’ (Юрч., Шатал.), выклада́ти ’ткаць тэхнікай узорнага ткання’ (Влад.). Гл. кладу, класці. У значэнні ’вучыць, займацца педагагічнай дзейнасцю’ слова з’яўляецца калькай рус. излагать (Крукоўскі, Уплыў, 149); мяркуюць (Гіст. мовы, 2, 142), што значэнне ’выказваць (думку)’ — таксама калька рус. дзеяслова, але хутчэй гэта семантычнае запазычанне з польск. wykładać ’выказваць, тлумачыць’, на што можа ўказваць фіксацыя гэтага значэння ўжо ў Насовіча.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
trumpet1 [ˈtrʌmpɪt] n.
1. труба́ (музычны інструмент)
2. роў, рык слана́
♦
blow one’s own trumpet хвалі́цца, выхваля́цца; займа́цца самарэкла́май
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
інкруста́цыя ж.
1. в разн. знач. инкруста́ция;
займа́цца ~цыяй — занима́ться инкруста́цией (инкрусти́рованием);
2. (узоры) инкруста́ция;
шкату́лка з ~цыяй — шкату́лка с инкруста́цией
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)