церусі́ць

1. (сыпаць) schütten vt;

2. (пра дождж):

цяру́сіць es neselt [tröpfelt];

цяру́сіць снег es schneit in finen Flcken

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

successive

[səkˈsesɪv]

adj.

пасьлядо́ўны, чарго́вы

it rained for three successive days — Дождж ішо́ў тры дні за́пар

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

rain2 [reɪn] v.

1. ісці́, лі́цца (пра дождж); Іt is raining. Ідзе дождж;

It rained very hard. Быў лівень.

2.

1) сы́паць; абсыпа́ць;

rain kisses/compliments upon smb. абсыпа́ць каго́-н. пацалу́нкамі/кампліме́нтамі

2) сы́пацца (градам), лі́цца (ручаём);

Tears rained down her cheeks. Па яе шчоках ручаём ліліся слёзы.

be raining cats and dogs infml ≅ ліць як з вядра́ (пра дождж);

be rained off : The concert has been rained off. Канцэрт адмянілі з-за дажджу.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

trigger2 [ˈtrɪgə] v.

1. спуска́ць куро́к

2. ініцыі́раваць, распачына́ць, дава́ць пача́так (чаму-н.);

trigger off war развяза́ць вайну́;

trigger rain выкліка́ць дождж

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пераста́ць, ‑стану, ‑станеш, ‑стане; зак., звычайна з інф.

Спыніць якое‑н. дзеянне, выйсці з якога‑н. стану. Аркестр перастаў іграць, і пары пачалі выходзіць у парк. Скрыпка. Спіць хлопчык, як забіты, і кашляць перастаў. Гарэцкі. Камунізм перастаў быць толькі навуковай тэорыяй, ён выйшаў на прасторы рэвалюцыйнай практыкі. «Звязда». // Спыніцца, кончыцца (пра дождж, снег, вецер). Дождж перастаў на світанні, і хлопцы зараз жа пачалі рыхтавацца ў дарогу. Маўр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Абло́й ’шэрань, іней, намаразь’ (Касп.) ад аб‑ліць. Параўн. абліваха ’галалёдзіца, дождж пры тэмпературы замярзання вады, слота’ (БРС, Шат., Янк. I, КЭС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мжэль ’імгла’ (усх.-гом., КЭС), ’дробны дождж’ (Растарг.). Беларускае. Да імжы́ць (гл.). Аб суфіксе ‑эль < прасл. ‑elʼь гл. Слаўскі, SP, 1, 108.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Про́лівень ’праліўны дождж’ (Нас.), пралі́вень ’тс’ (мядз., Сл. ПЗБ). Ад праліваць < ліць з суф. ‑ень; аб суфіксацыі гл. Сцяцко, Афікс. наз., 38.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

но́ччу, прысл.

У начны час. Вылецелі з Масквы ноччу. Кулакоўскі. Ноччу ляпіў мокры снег, раскісалі дарогі, .. а ўвесь дзень імжэў не то дождж, не то снег. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шабуршэ́ць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; незак.

Разм. Шамацець, шастаць. За дзвярыма хлюпаў дождж, вольны вецер шабуршэў саламянымі стрэхамі. Лынькоў. [Міхась] ішоў па ржэўніку, і ржэўнік шабуршэў пад нагамі. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)