наш займ

1. únser (f únsere, n únser, pl únsere; der (die, das) únsere [úns(e)rige] (без наз);

гэ́та твая́ кні́га, а гэ́та наша das ist dein Buch, und das ist das úns(e)rige;

гэ́та наш брат das ist únser Brúder;

гэ́та наша сястра́ das ist únsere Schwéster

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пасцяпе́навец, ‑наўца, м.

Уст. Прыхільна маруднага, паступовага развіцця, праціўнік рашучых, рэвалюцыйных метадаў. Гэта вельмі непрыемна ўсім пасцяпенаўцам і апартуністам, гэта ўнушае страх нават многім сацыял-дэмакратам з лагера хвасцістаў, але — гэта факт. Ленін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

i.e. [ˌaɪˈi:] (cкар. ад лацін. id est) гэ́та зна́чыць, менаві́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

us [ʌs, əs] pron. нас, нам, на́мі;

it’s us гэ́та мы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кве́тачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Памянш.-ласк. да кветка.

•••

Гэта яшчэ (толькі) кветачкі гл. гэта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спех (род. спе́ху) м., разг. спех;

◊ (гэ́та) не к спе́ху — (э́то) не к спе́ху

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

анейро́ід

(ад гр. oneiros = сон + -оід)

расстройства свядомасці, якое характарызуецца сумессю фрагментаў адлюстравання рэальнага свету і яркіх фантастычных уяўленняў, падобна на тое, як гэта бывае ў сне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ума́лчиваться безл. не гавары́цца;

об э́том ума́лчивается пра гэ́та (аб гэ́тым) не гаво́рыцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

характеризова́ть сов. и несов. характарызава́ць;

э́то хорошо́ характеризу́ет его́ гэ́та до́бра характарызу́е яго́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кабала́, -ы́, ж.

1. У старажытнай і сярэдневяковай Русі: даўгавое абавязацельства, якое ставіла пазычальніка ў асабістую маёмасную залежнасць ад пазыкадаўцы, а таксама сама гэта залежнасць (гіст.).

2. перан. Поўная залежнасць ад каго-н.; прыгнёт.

Трымаць у кабале.

|| прым. каба́льны, -ая, -ае.

Кабальная залежнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)