Махла́к 1 ’тазасцегнавы сустаў’ (даўг., Сл. ПЗБ). З масла́к < масол, маслы́ (гл.). Незвычайнасць пераходу с > х.

Махла́к 2 ’стары грыб’ (докш., Янк. Мат.). З масля́к (гл.) пры ад’ідэацыі вахла́к ’неахайны чалавек’.

Махла́к 3 ’ашуканец’ (брасл., Сл. ПЗБ). З рус. маклак ’перакупшчык, маклер, хлус’, якое з новав.-ням. ці н.-ням. Makler ’маклер’ або з гал. makelaar ’спекулянт’ (Бернекер, 2, 9; Фасмер, 2, 561).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

эльзеві́р

[гал. Elsevier = прозвішча сям’і гал. выдаўцоў 16 — пач. 18 ст.; найбольш вядомыя Ладэвейк (1540—1617), Ісаак (1596—1751)]

1) кніга, надрукаваная ў галандскіх друкарнях 16 — пач. 18 ст., што належала сям’і друкароў-выдаўцоў Эльзевіраў;

2) старажытны, вельмі вытанчаны друкарскі шрыфт.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

барка́с

(гал. barkas)

1) самаходнае судна невялікіх памераў для перавозак у порце;

2) вялікая вёславая лодка, шлюпка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

брызе́нт

(рус. брезент, ад гал. presenning)

тоўстая непрамакальная парусіна; выкарыстоўваецца для вырабу палатак, чахлоў, тэнтаў і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гік

(гал. gijk)

гарызантальная бэлька, прымацаваная адным канцом да ніжняй часткі мачты, для расцягвання ніжняга краю паруса.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гі́тавы

(гал. geitouw)

снасці рухомага такелажу судна, прызначаныя для згортвання парусоў падцягваннем іх да мачты або рэі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

грунто́вы

(гал. grondtouw)

мар. парусінавыя стужкі або тросы, якія ахопліваюць падвешаную шлюпку і ахоўваюць яе ад разгойдвання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дра́іць

(гал. draaien = круціць)

1) чысціць, мыць (напр. д. палубу);

2) націраць да бляску (напр. д. чаравікі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

зюйдве́стка

(гал. zuidwester)

1) капялюш з непрамакальнай тканіны з шырокімі палямі;

2) шырокі непрамакальны плашч з капюшонам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кне́хты

(гал. knecht)

парныя тумбы на палубе судна або на прыстані для замацавання швартовых або буксірных канатаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)