áusrichten

vt

1) выраўно́ўваць

2) выко́нваць; пасыла́ць, перадава́ць (прывітанне)

3) дабіва́цца (чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

agíeren

vi

1) дзе́йнічаць

mit den Händen [Ármen] ~ — жэстыкулява́ць рука́мі

2) тэатр. выко́нваць ро́лю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Пеклава́цца ’клапаціцца, даглядаць каго-небудзь’ (валож., Жыв. сл.), ’выконваць цяжкую работу’ (Юрч.), ’гараваць, бедаваць’ (карм., Мат. Гом.), пеклава́нне ’клопаты, цяжкасці’ (Сцяшк. Сл.), ’цяжкая пакутлівая праца’ (Юрч. СНЛ), смал. пеклева́ться, пеклува́ться ’мучыцца, пакутаваць’, укр. пеклува́тися ’клапаціцца, даглядаць’. З польск. piekłować się ’рабіць, ствараць пекла; злавацца’, якое з чэш. peklovati se ’стварыць пекла (сварыцца, страшэнна злавацца)’ < pekliti se ’тс’ < peklo ’пекла’; значэнне ’клапаціцца, даглядаць’ — другаснае.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

realize, BrE -ise [ˈri:əlaɪz] v.

1. ажыццяўля́ць, здзяйсня́ць; выко́нваць, рэалізо́ўваць

2. уяўля́ць сабе́, разуме́ць; усведамля́ць;

We realized our mistake at once. Мы адразу зразумелі сваю памылку.

3. рэалізо́ўваць, прадава́ць, ператвара́ць у гро́шы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

анаплазі́я

(ад ана- + гр. plasis = утварэнне)

вяртанне клетак і тканак у недыферэнцыраваны стан, у якім яны перастаюць выконваць спецыфічныя функцыі і набываюць здольнасць да неабмежаванага росту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

такты́чны

(гр. taktikos)

1) звязаны з ажыццяўленнем ваенных задач;

т-ая адзінка — падраздзяленне, здольнае самастойна выконваць баявое заданне;

2) абумоўлены выбарам прыёмаў грамадскай і палітычнай барацьбы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дублі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., каго-што.

1. Рабіць у другі раз; паўтараць. Дубліраваць паведамленне. // Паралельна з кім‑, чым‑н. выконваць аднолькавую работу, функцыі. Дубліраваць работу іншай установы.

2. Замяняць асноўнага выканаўцу якой‑н. ролі ў спектаклі, кіно. Дубліраваць вядучага артыста.

3. Замяняць моўную частку гукавога фільма перакладам на іншую мову. Дубліраваць кінафільм.

[Ад фр. doubler.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gewähren

vt дава́ць (права); выко́нваць (просьбу)

j-n ~ lássen* — дава́ць каму́-н. свабо́ду дзе́янняў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

vollzíehen

*

1.

vt выко́нваць, учыня́ць, ажыццяўля́ць

die Éhe ~ — узя́ць шлюб

2.

(sich) адбыва́цца, рабі́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áusführen

vt

1) экспартава́ць, выво́зіць

2) выво́дзіць (гуля́ць)

3) выко́нваць

4) выка́зваць; тлума́чыць, выклада́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)