праве́даць, -аю, -аеш, -ае; зак.

1. каго-што. Тое, што і наведаць.

П. сястру.

2. што, аб чым, пра што і з дадан. Атрымаць звесткі пра каго-, што-н.

П. аб яго здароўі або пра яго здароўе.

|| незак. праве́дваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

су́ма, -ы, мн. -ы, сум, ж.

1. Вынік складання дзвюх або некалькіх велічынь.

2. Агульная колькасць чаго-н.

С. ведаў.

3. Пэўная колькасць грошай.

Атрымаць значную суму грошай.

Кругленькая сума (разм.) — пра вялікія грошы.

|| прым. су́мавы, -ая, -ае (да 2 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

admittance [ədˈmɪtns] n. fml увахо́д, дазво́л увайсці́;

gain admittance атрыма́ць дазво́л на ўвахо́д;

no admittance увахо́д забаро́нены (надпіс на шыльдзе)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пераэкзамено́ўка, ‑і, ДМ ‑ноўцы; Р мн. ‑новак; ж.

Паўторны экзамен у сістэме школьнага навучання пасля нездавальняючага адказу на першым. Пераэкзаменоўка па алгебры. Атрымаць пераэкзаменоўку на восень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інвесты́цыя

(ням. Investition, ад лац. investire = адзяваць)

укладванне капіталу ў якое-н. прадпрыемства, асабліва за мяжой, каб атрымаць прыбытак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

інвесці́раваць

(ням. investieren, ад лац. investire = адзяваць)

укладваць капітал у якое-н. прадпрыемства, асабліва за мяжой, каб атрымаць прыбытак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кампрымі́раваць

(лац. comprimere = сціскаць)

падвяргаць газ сцісканню кампрэсарам для яго звадкавання з мэтай атрымаць з яго якія-н. рэчывы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

адабрэ́нне н Blligung f -; Bistimmung f -, Zstimmung f;

атрыма́ць шыро́кае адабрэ́нне llgemeine Zstimmung [strken nklang] fînden*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

вы́патрабаваць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак., каго-што.

1. Патрабуючы, атрымаць, дамагчыся выдачы каго‑, чаго‑н. Выпатрабаваць даведку.

2. Прымусіць з’явіцца куды‑н. па выкліку. Выпатрабаваць сведак у суд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́служыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак.

1. Прабыць на службе пэўны тэрмін; праслужыць. Выслужыць у арміі дзесяць год.

2. што. Атрымаць за службу; заслужыць. Выслужыць персанальную пенсію. Выслужыць узнагароду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)