змяша́льнік, ‑а, м.

Машына, апарат для змешвання розных рэчываў, прыгатавання сумесей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

магнітафо́н, ‑а, м.

Апарат для запісу і аднаўлення гуку электрамагнітным шляхам.

[Ад грэч. magnētis — магніт і phōnē — гук.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

месяцахо́д, ‑а, м.

Касмічны самаходны апарат, які рухаецца па паверхні Месяца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мнемо́метр, ‑а, м.

Спец. Апарат для эксперыментальна-псіхалагічнага даследавання працэсаў памяці.

[Грэч. mnēmē — памяць і metréō — вымяраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нумарава́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для нумарацыі (у 1 знач.). Нумаравальны апарат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паветраме́р, ‑а, м.

Спец. Апарат для вымярэння згушчэння і разрэджвання паветра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пылаўло́ўнік, ‑а, м.

Апарат для ачышчэння паветра або газу ад пылу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разлуча́льнік, ‑а, м.

Апарат для разлучэння і пераключэння ўчасткаў высакавольтнай лініі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раз’ядна́льнік, ‑а, м.

Апарат для раз’яднання і пераключэння ўчасткаў высакавольтавай лініі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

святлокапі́р, ‑а, м.

Спец. Апарат для здымання копій на святлоадчувальнай паперы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)