хлуслі́вы

1. в разн. знач. лжи́вый;

х. чалаве́к — лжи́вый челове́к;

~вая зая́ва — лжи́вое заявле́ние;

2. (фальшивый) ло́жный;

~вае абвінава́чанне — ло́жное обвине́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

furiat

м.

1. вар’ят, шалёны;

2. запальчывы (гарачы) чалавек; гарачыла; шугавей

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

kloszard

м.

1. жабрак; бяздомны чалавек; валацуга;

2. вулічны хлопчык; вулічнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

straceniec

м.

1. адчайны (шалёны; рызыкоўны; безразважны) чалавек;

2. смяротнік; шыбенік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

łata

ж.

1. лата;

2. буд. драніца;

brat-łata — душа-чалавек

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

biedny

1. бедны;

biedny człowiek — бедны чалавек;

2. м. бедны; бядняк

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bywalec

м. бывалы (хаджалы) чалавек;

stały bywalec — заўсёднік; сталы наведвальнік (наведнік)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прасталы́ка ’прасцяк, нетактоўны чалавек’ (ТС). З прастарэ́ка (гл.) з заменай другой часткі на лыка; магчыма, намёк, што такі чалавек носіць лыкавыя лапці. Параўн. рус. ла́потник ’прасцяк; вясковы неадукаваны чалавек’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

cadet [kəˈdet] n. кадэ́т; малады́ чалаве́к, які́ прахо́дзіць падрыхто́ўку, каб стаць паліцэ́йскім або́ афіцэ́рам узбро́еных сіл;

a cadet corps кадэ́цкі ко́рпус

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

castaway [ˈkɑ:stəweɪ] n.

1. ахвя́ра караблекрушэ́ння (той, хто пацярпеў караблекрушэнне і даплыў да бязлюднага вострава)

2. занядба́ны, адры́нуты чалаве́к; выгна́ннік; выгна́нніца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)