раскрыжо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. раскрыжоўваць — раскрыжаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскула́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. раскулачваць — раскулачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскупо́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. раскупорваць — раскупорыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раску́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. раскурваць — раскурыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раску́сванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. раскусваць — раскусіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распазнава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. распазнаваць — распазнаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распа́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. распайваць — распаяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распако́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. распакоўваць — распакаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распа́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. распальваць — распаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распіло́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. распілоўваць — распілаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)