размо́лванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. размолваць — размалоць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размо́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. размотваць — разматаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размо́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. размочваць — размачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. размываць — размыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разніма́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разнімаць — разняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разно́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разношваць — разнасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разраза́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разразаць — разрэзаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разраста́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разрастацца — разрасціся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разро́бліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разробліваць — разрабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разрэ́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разрэджваць — разрэдзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)