пратэзава́нне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пратэзаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прахарчава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прахарчаваць, прахарчавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праціра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. праціраць — працерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

працэ́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. працэджваць — працадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праця́гванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. працягваць — працягнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

працярэ́бліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. працярэбліваць — працерабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прачэ́рчванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прачэрчваць — прачарціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прашту́рхванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. праштурхваць — праштурхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праштурхо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. праштурхоўваць — праштурхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прашчу́пванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прашчупваць — прашчупаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)