unheard
[ʌnˈhɜ:rd]
adj.
1) нячу́тны, ве́льмі ці́хі
2) бяз слу́ханьня, разгля́ду спра́вы
to condemn a person unheard — прызна́ць вінава́тым каго́сь без разгля́ду спра́вы
3) нечува́ны; няве́дамы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
willy-nilly
[,wɪliˈnɪli]
adv.
1) хо́цькі -няхо́цькі, во́ляй-няво́ляй, хо́чаш-няхо́чаш
2) без пара́дку, абы-я́к
Books were piled willy-nilly — Кні́гі былі́ зва́леныя абы-я́к
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
*Тара́скацца, параўн. прыставачныя ўтварэнні оттара́скатысь ’адвязацца, адчапіцца’ (Клім.), отара́скатыса (otarʼaskatysa) без указання семантыкі (зах.-палес., Арх. Вяр.), відаць, суадносныя з караскацца ’лезці ўгору, чапляцца’ (гл.) без пэўнай этымалогіі і надзейных адпаведнікаў. Магчыма, роднаснае рус. дыял. тара́щиться ’ўпірацца, супраціўляцца’, ’лезці кудысьці і па штосьці’, ’вылупляць (вочы)’ (гл. тарашчыць), чэш. дыял. trškať ’палоць’, otrškať (ofce) ’абстрыгчы’ (авечку) і пад., якія Варбат (Этимология–1971, 14) узводзіць да прасл. *torščiti, *trskati < *ter‑ ’драць’ з пашырэннем sk, параўн. літ. taršyti ’скубаць, драць, калашмаціць’, якое дакладна адпавядае *toršiti ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
азо́т
(ад а- + гр. zoo = жыву)
газ без колеру і паху, які складае асноўную частку паветра, уваходзіць у склад бялкоў і іншых арганічных рэчываў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
анілі́н
(фр. aniline, ад парт. anil < ар. an-riîl = індыга)
арганічнае злучэнне, алеістая ядавітая вадкасць без колеру; выкарыстоўваецца пры вырабе фарбаў, лякарстваў, выбуховых рэчываў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
барбака́н
(с.-лац. barbacana)
падковападобная прысадзістая вежа без даху перад уваходнай брамай, якая прызначалася для дадатковага ўзмацнення і абароны галоўнага ўезду ў сярэдневяковы замак.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
во́льфія
(н.-лац. wolfia)
водная травяністая расліна сям. раскавых без каранёў, з дробным лісцем, пашыраная ва ўмераных і трапічных зонах; на Беларусі трапляецца рэдка.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
гетэраталі́зм
(ад гетэра- + гр. thallos = галінка, парастак)
раздзельнаполасць у ніжэйшых раслін, якая выяўляецца ў фізіялагічным і генетычным падзеле полаў без знешніх адрозненняў (параўн. гоматалізм).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
гіпатрахо́іда
(ад гіпа- + трахоіда)
мат. замкнутая крывая, якую апісвае знешні або ўнутраны пункт круга, што коціцца без слізгання па ўнутраным баку акружнасці вялікага радыуса.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
дылета́нт
(фр. dilettante, ад іт. dilettante)
той, хто займаецца мастацтвам або навукай без спецыяльнай падрыхтоўкі, хто мае павярхоўнае знаёмства з якой-н. галіной ведаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)