сертыфіка́т, -а, М -ка́це, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
1. Афіцыйнае пісьмовае пасведчанне аб чым-н.
С. якасці.
2. Пазыковае фінансавае абавязацельства дзяржаўных органаў, а таксама назва білетаў некаторых дзяржаўных пазык.
|| прым. сертыфіка́тны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
спабо́рніцтва, -а, мн. -ы, -аў, н.
Форма дзейнасці (работы, гульні і пад.), удзельнікі якой імкнуцца выявіць перавагу над кім-н. у дасягненні чаго-н., дасягнуць лепшых вынікаў у чым-н.
Спартыўныя спаборніцтвы.
С. па плаванні.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
спрыя́льны, -ая, -ае.
1. Які спрыяе, дапамагае чаму-н., карысны для чаго-н.
Спрыяльныя ўмовы.
С. клімат.
2. Добразычлівы, які прыхільна ставіцца да іншых, спрыяе ім у чым-н.
Спрыяльныя адносіны.
|| наз. спрыя́льнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
суадне́сці, -нясу́, -нясе́ш, -нясе́; -нясём, -несяце́, -нясу́ць; суаднёс, -не́сла; -нясі́; -не́сены; зак., што.
Выявіць, устанавіць суадносіны паміж чым-н.; супаставіць, параўнаць.
С. паказанні сведак.
С. факты.
|| незак. суадно́сіць, -но́шу, -но́сіш, -но́сіць.
|| наз. суаднясе́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
турбо́та, -ы, ДМ -бо́це, мн. -ы, -бо́т, ж.
1. Заклапочанасць чым-н., неадольнае жаданне ажыццявіць што-н.
Турботы яго не памяншаліся.
2. Апека над кім-н., клопат, увага да каго-н.
Т. аб дзецях.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
тэрарызава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., каго-што.
1. Застрашыць (страшыць) тэрорам, расправай, забойствам.
2. перан. Прывесці (прыводзіць) у страх, запалохаць (запалохваць) чым-н. (разм.).
Т. сваімі паводзінамі.
|| наз. тэрарызава́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
усла́ць, усцялю́, усце́леш, усце́ле; усцялі́; усла́ны; зак., што і чым.
Сцелячы што-н., пакрыць усю паверхню; заняць сабою ўсю паверхню.
У. падлогу дыванамі.
Лісце ўслала дол.
|| незак. усціла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. усціла́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
этало́н, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Дакладны ўзор устаноўленай адзінкі вымярэння, сама такая дакладная мера.
2. перан. Узор, стандарт для параўнання з чым-н. (кніжн.).
Быць эталонам для каго-н.
|| прым. этало́нны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
аблу́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
Абл.
1. Няправільная, памылковая думка, погляд, памылковае ўяўленне аб чым‑н. [Лабановіч] не здолеў канчаткова вызваліцца з палону народніцкіх аблудаў. Карпаў.
2. Той, хто адмоўна ставіцца да чаго‑н., мае памылковую думку аб чым‑н. Ды ну іх!.. Што гэткай аблудзе Да нашых надзей і падзей?! Звонак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пляск, ‑у, м.
Разм.
1. Гук, які атрымліваецца пры ўдары чым‑н. па вадзе або вады аб што‑н. Праз момант пачуўся глухі пляск вады. Колас.
2. Гук, які атрымліваецца пры ўдары далоні аб далонь або далонню па чым‑н. Вечар. Тэатр. Далоняў пляск. Дудар. Марш заканчваецца гучным пляскам далоні па стале. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)