днява́ць, дню́ю, дню́еш, дню́е; дню́й; незак. (разм.).

Праводзіць дзень дзе-н. у сувязі з чым-н., рабіць днёўку.

Разведка днявала ў вёсцы.

◊

Дняваць і начаваць — неадлучна праводзіць час дзе-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)