разве́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. развешваць — развесіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разві́нчванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. развінчваць — развінціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разву́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. развучваць — развучыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разга́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разгадваць — разгадаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгіба́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разгібаць — разагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгіна́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разгінаць — разагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разграба́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разграбаць — разгрэбці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгрыза́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разгрызаць — разгрызці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздзіра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. раздзіраць — разадраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздо́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. раздойваць — раздаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)