самазато́чванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. самазаточвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаўзрыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. самаўзрывацца — самаўзарвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаўхіле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. самаўхіляцца — самаўхіліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саска́кванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. саскакваць — саскочыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саско́кванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. саскокваць — саскочыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саскраба́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. саскрабаць — саскрэбці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саскрэ́бванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. саскрэбваць — саскрэбці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саслі́згванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. саслізгваць — саслізнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

састаўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. састаўляць — саставіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

састро́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. састрочваць — састрачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)