прапіха́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прапіхаць — прапхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапі́хванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прапіхваць — прапхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапо́лванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. праполваць — прапалоць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапрацо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прапрацоўваць — прапрацаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапуска́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прапускаць — прапусціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапы́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прапытваць — прапытаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праро́шчванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прарошчваць — прарасціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прарэ́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прарэджваць — прарэдзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прарэ́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прарэзваць — прарэзаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасе́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прасейваць — прасеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)