прысяга́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прысягаць — прысягнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прытры́мліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прытрымліваць — прытрымаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыўзніма́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыўзнімаць — прыўзняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыфастрыго́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыфастрыгоўваць — прыфастрыгаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыціра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыціраць — прыцерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыціска́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыціскаць — прыціснуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыці́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыцішваць — прыцішыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыча́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прычальваць — прычаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прычэ́пліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прычэпліваць — прычапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прышпі́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прышпільваць — прышпіліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)