расчляне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расчляняць — расчляніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расчыне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расчыняць — расчыніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расчышчэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расчышчаць — расчысціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расчэ́пліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расчэпліваць — расчапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расша́ркванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расшарквацца — расшаркацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расшнуро́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расшнуроўваць — расшнураваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расшпі́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расшпільваць — расшпіліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расшыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расшываць — расшыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расшыфро́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расшыфроўваць — расшыфраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раўнава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. раўнаваць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)