in all

усяго́, ра́зам

100 men in all — усяго́ 100 чалаве́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

nobleman

[ˈnoʊbəlmən]

n., pl. -men

шля́хціц, дварані́н -а m., чалаве́к высо́кага ра́нгу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

nobody

[ˈnoʊbədi]

1.

n., pl. -bodies

нікчэ́мнасьць, чалаве́к-нішто́

2.

pron.

ніхто́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

peg leg

1) драўля́ная нага́

2) informal чалаве́к з драўля́най наго́ю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

prostitute

[ˈprɑ:stətu:t]

n.

1) прастыту́тка f.

2) халу́й -я́ m., прада́жны чалаве́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

toad

[toʊd]

n.

1) рапу́ха f.; жа́ба f.

2) Figur. агі́дны чалаве́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

vulgarian

[vʌlˈgeriən]

n.

1) вульга́рны, нявы́хаваны чалаве́к

2) бага́ты вы́скачка, парвэню́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

грамадзя́нін, ‑а; мн. ‑дзяне, ‑дзян; м.

1. Чалавек, які адносіцца да пастаяннага насельніцтва краіны, карыстаецца правамі і выконвае абавязкі, устаноўленыя яе канстытуцыяй. Грамадзянін Савецкага Саюза.

2. Высок. Свядомы член грамадства, чалавек, які падпарадкоўвае асабістыя інтарэсы інтарэсам грамадства. Карл Маркс — грамадзянін свету.

3. Дарослы чалавек, мужчына, а таксама форма звароту да яго. — Вам што трэба, грамадзянін? — холадна звярнуўся да .. [фабрыканта] Саламон. Бядуля. [Дзяўчына:] Там адзін грамадзянін просіць прыняць яго без чаргі. Крапіва.

4. Уст. Жыхар горада, гараджанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маг, ✂, м.

Чалавек, які валодае тайнамі магіі, чарадзей (першапачаткова — жрэц).

  • М. і чараўнік (перан. пра чалавека, які робіць што-н. надта лёгка і лоўка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

заядлы, ✂ (разм.).

  1. Які надта прыахвоціўся да чаго-н., заўзяты.

    • З. курэц.

  2. Які вядзецца, выконваецца з асаблівай упартасцю, зацяты.

    • Заядлая спрэчка.

  3. Злосны, задзірысты.

    • З. чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)