прыпа́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыпарваць — прыпарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпасо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыпасоўваць — прыпасаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпіло́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыпілоўваць — прыпілаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпі́сванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыпісваць — прыпісаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпла́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыплачваць — прыплаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпрага́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыпрагаць — прыпрэгчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпыне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыпыняць — прыпыніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпяча́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыпячатваць — прыпячатаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыро́шчванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прырошчваць — прырасціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прырэ́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прырэзваць — прырэзаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)