засу́шлівы, ‑ая, ‑ае.

1. Які суправаджаецца засухай. Засушлівы год. Засушлівае лета.

2. У якім часта бываюць засухі. Засушлівыя раёны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыкла́двацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прыкласціся, прылажыцца.

2. Зал. да прыкладваць.

•••

Прыкладвацца да чаркі — часта выпіваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пя́тніца, ‑ы, ж.

Пяты дзень тыдня.

•••

Сем пятніц на тыдні у каго — пра таго, хто часта мяняе свае рашэнні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асекта́тары

(лац. assectator = пастаянны спадарожнік)

віды раслін, якія часта прысутнічаюць у фітацэнозе, але дамінантамі не з’яўляюцца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ра́ут

(англ. rout)

урачысты званы вечар, прыём, які часта мае палітычнае значэнне (напр. дыпламатычны р.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

быва́ло вводн. сл. быва́ла;

ра́ньше, быва́ло, я ча́сто ходи́л на охо́ту ране́й, быва́ла, я ча́ста хадзі́ў на палява́нне;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Пілю́каць ’пілікаць’, ’рэзаць тупым; пілаваць павольна’, ’часта напамінаць’ (Нас.). Гукапераймальнае. Параўн. таксама пілікаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пірхе́кала (пірхекьла) ’той, хто часта кашляе, прастуджваецца’ (міёр., З нар. сл.). Да перхаць? (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

imponderable

[ɪmˈpɑ:ndərəbəl]

1.

adj.

1) бязва́жкі

2) няўло́ўны

2.

n.

(ча́ста pl.) не́шта няўло́ўнае; невыме́рнае, неспасьці́жнае n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

industrial [ɪnˈdʌstriəl]adj. прамысло́вы; вытво́рчы;

industrial goods прамысло́выя тава́ры;

an industrial action забасто́ўка, страйк;

an industrial estate прамысло́вая зо́на (часта на ўскраіне горада)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)