Мале́сы ў выразе: у мале́сім часу ’у міг, у момант’ (Чуд.). Да малы́ (гл.). Пашырэнне асновы ‑ес‑ выражае паняцце малой велічыні, колькасці, але без дэмінутыўнай экспрэсіі, як ‑еньк‑ і да т. п. Параўн. і н.-луж. malsnyхуткі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

анда́нтэ

(іт. andante)

1) муз. умерана павольны тэмп, больш хуткі, чым адажыо, але павольнейшы за анданціна;

2) музычны твор або яго частка ў такім тэмпе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

веласіпе́д

(фр. vélocipède, ад лац. velox, -ocis = хуткі + pes, pedis = нага)

двух- або трохколавая машына для язды, якая прыводзіцца ў рух нагамі пры дапамозе педалей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тахігене́з

(ад гр. tachys = хуткі + -генез)

з’ява скарачэння і спрашчэння ранняга этапу развіцця арганізма, калі зародак не праходзіць усіх стадый, якія ўласцівы былі продкам арганізма.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

hasty

[ˈheɪsti]

adj.

1) пасьпе́шлівы, пасьпе́шны, ху́ткі

2) неабду́маны, неразва́жлівы

3) запа́льчывы, лёгка ўзбуджа́льны; зласьлі́вы

a hasty old man — стары́ зласьлі́вец

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Баско́й ’прыгожы’ (калінк., Арх. ГУ, Г. А. Цыхун, вусн. паведамл.). Рус. дыял. ба́сый, баский, ба́ско́й добры; прыгожы; хуткі і г. д.’ Фасмер (1, 129–130) звязвае гэтыя словы з рус. дыял. бас, бась ’прыкраса, прыгажосць і да т. п.’ (паходжанне іх не вельмі яснае: лічыцца запазычаннем з сканд. моў або з комі; ставіцца пытанне аб сувязі з санскр. bhās‑ ’святло, бляск і г. д.’; але ўсе значэнні добра выводзяцца з рус. дыял. басить, басовать). Магчыма, сюды і ўкр. баскийхуткі (пра каня)’. Але параўн. укр. басува́ти ’стаць на дыбы, ісці галопам’, рус. басова́ть ’бадзёрыцца, іржаць, таптаць і г. д.’

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пахадны́ ’шпаркі, хуткі’, ’зручны, ёмкі’, пахаднб ’цёпла, добра’ (лід., слонім., Сцяшк. Сл.). Да па‑ і ⁺ходны: ц.-слав. ходьнь, серб.-харв. hödan ’праходны, дасягальны’, славен. hóden ’ходкі’, ’праходны’, в.-луж. khódny ’ходкі’, польск. chodny ’тс’, прасл. хо!!!ьnъ()ь).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прэ́нткі, прэ́ндкі, прэ́нкіхуткі, жвавы, рухавы’ (Сл. ПЗБ, Скарбы, ЛА, 3), сюды ж прэ́нтка, прэ́ндка, прэ́нтко, прэ́нка, прэ́нко, прэ́нько ’хутка (ісці, ехаць)’ (Сл. ПЗБ, ЛА, 2), прендко ’тс’ (навагр., Шн. 2). З польск. prędki, prędko ’тс’. Параўн. пру́дкі, пру́ткі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

струме́нь

1. Хуткі паток вады ў рацэ; бягучая вада (БРС). Тое ж струміна́ (Мін.).

2. Маленькія струменьчыкі вады; невялікія патокі (Палессе Серб. 1912, 99).

в. Струмень Віл., в. Струме́нь Карм.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

express

[ɪkˈspres]

1.

v.t.

1) выка́зваць (сло́вамі)

2) выяўля́ць а́дасьць), пака́зваць

3) пасыла́ць ліст сьпе́шнай тэрміно́вай даста́ўкай

2.

adj.

1) я́сны, выра́зны (жада́ньне)

2) спэцыя́льны, наўмы́сны

3) дакла́дны о́пія)

4) тэрміно́вы; сьпе́шны; ху́ткі

express train — ху́ткі цягні́к, экспрэ́с -а m.

express delivery — тэрміно́вая даста́ўка (лісто́ў)

express highway — аўтастра́да для ху́ткае язды́

3.

n.

1) спэцыя́льны паслане́ц, кур’е́р -а m. & f.

2) экспрэ́с -а m. (ху́ткі цягні́к, аўто́бус)

4.

adv.

экспрэ́сам, непасрэ́дна, про́ста

- express oneself

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)